Tevreden

'Iemand met groene vingers aanvaardt dat een tuin nooit af is, en dat hij misschien de natuur kan temmen, maar dat zijn heerschappij maar tijdelijk is. (Michael Pollan, Mijn tweede natuur, 1997) 

Nooit klaar, nooit af, nooit tevreden? Nou dat laatste niet hoor. Ik ben heel gelukkig met en in onze tuin waarover ik nu zo'n zeven jaar heers. Wat is dat dan, de tijdelijke heerschappij van een tuinbezitter? Het is orde scheppen in de natuurlijke chaos, kijken hoe het groeit, ingrijpen als het te groot of te veel wordt en tevreden achterover leunen in de zomerzon om te genieten van het resultaat. Maar nooit klaar dus want er gaat wel eens wat dood of het groeit toch niet zo als je had gedacht. De zonnehoeden krijgen bijvoorbeeld roze bloemen in plaats van geel en tsja, dat kleurt niet in een blauw/gele border dus die moeten worden verplant. De heerschappij van de tuinbezitter vraagt geduld, heel veel geduld. 

Wachten tot het weer voorjaar is, de eerste sprietjes uit de aarde kijken. Bakjes vullen met aarde, zaadjes erin en weer wachten tot het gaat groeien. Dan met engelengeduld die piepkleine plantjes verspenen in potjes en weer wachten tot het groot genoeg is om in de tuin te zetten. En dan maar hopen dat het goed gaat groeien, niet opgevreten wordt door de slakken of uitgegraven door de katten. 

Een tuin is dus nooit af en nu de winter er aan komt, krijgen de tuiniers weer volop de tijd om plannen te maken voor het nieuwe tuinseizoen. Bij mij in de tuin wil ik in het voorjaar ook weer het een en ander gaan veranderen. Dus pak ik mijn tuinboeken en -tijdschriften erbij en ga lekker zitten bladeren om ideeën op te doen. En dan lekker wegdromen over hoe het er in het voorjaar weer uit zal zien. 

Voorlopig heerst de herfst in de tuin. Dat levert nog steeds mooie plaatjes op. Hoe kan het toch dat het siergras precies dezelfde kleuren heeft als de Sedum met een geel verkleurd blad van Persicaria? Dat kan je toch zelf nooit bedenken? Cadeautje van de natuur. 

De mooie kleuren van de herfst. 

Blad van de kogeldistel 

Perfecte combinatie van bruin en grijstinten. 

Het boek 'Mijn tweede natuur' van Michael Pollan heb ik besteld bij de bib, ben benieuwd wat voor wijze uitspraken hij nog meer doet over de tuin en het tuinieren. 

sierlijke groente

vers uit eigen tuin 

Woensdag een heerlijke ovenschotel met snijbiet gemaakt. Snijbiet-uit-eigen-tuin dus nog lekkerder. Ik heb in het voorjaar de snijbiet in een grote pot gezaaid, een mengsel van allerlei kleuren door elkaar want snijbiet heb je van donkerrood via oranje en geel tot wit. De stengels dan, het blad is altijd donkergroen. De snijbiet kwam goed op en de jonge plantjes heb ik in de volle grond over geplant. De plantjes met gele, oranje en rode stelen voor de sier in de geel/oranje/rode-border en de plantjes met witte stengels voor de snij in het kruidenhoekje. Snijbiet smaakt spinazie-achtig en is heel gezond (zie link onderaan). Je kan er in de keuken alle kanten mee uit van rauw (wel jong blad gebruiken) tot gestampt, in pastagerechten, hartige taart of gewoon gestoofd als andijvie. Snijbiet heeft van zichzelf al een beetje zoutige smaak dus dat hoef je niet of nauwelijks toe te voegen aan je gerecht. Tot zover het loflied over snijbiet! 

oranje snijbiet 

Een andere groente die bij mij tussen de bloemen groeit is rode tuinmelde (Atriplex hortensis). De jonge blaadjes zijn lekker door sla en je kan ze ook stoven. Melde schiet snel door, dat betekent dat het snel gaat bloeien en zaad maakt en dat vindt de moestuinier niet leuk, maar de siertuinier juist wel. Prachtige, sierlijke dieprood/paarse pluimen die heel de zomer mooi blijven en uiteindelijk naar goudgeel en bruin verkleuren. De trossen zitten vol zaad, en in het voorjaar komen er dus overal rode melde plantjes op. Tenminste, als de winter niet te streng is. En dat was 'ie deze winter. Dit jaar moest ik het dus even zonder rode melde in de tuin doen. 

rode melde en Verbena bonariensis 

Een andere groente die de eerste jaren bij mij in de tuin stond en uiteindelijk door vorst ten onder ging, was de artisjok. Enorme zilvergrijze bladeren, knoerten van stengels en bloemhoofden waar veel bijen en hommels op af kwamen. Vrieskou daar kan deze gigant dus niet tegen. 

Artisjok 

gele snijbiet 

rode melde en snijbiet 

Snijbiet in de bloemenborder. 

http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/gezonde-voeding/104859-de-geneeskracht-van-snijbiet.html

meer over sierlijke groente: http://www.mooiemoestuin.nl/