'n ei hoort erbij

De dames zijn in de rui.

We verhuisden zo'n 8 jaar geleden en werden naast huis en tuin 3 schuurtjes en een garage rijker. Schuur 1 bleef gewoon schuur, voor gereedschap en fietsen. Schuurtje 2, tegen schuur 1 aangebouwd, werd overdekt terras. Je sloopt gewoon de voorkant eruit et voilá. Garage werd ook schuur, zo gaat dat bij velen, en tegen de garage aan stond schuurtje 3 waar ik al snel een perfect kippenhok in zag. 

Het jaar daarna werd er een mooie ren aan gebouwd en de binnenkant een beetje aangepast en kreeg ik voor mijn verjaardag 3 kippen. Twee bruine en een witte van het ras New Hampshire: een forse kip die rustig en snel tam is en goed legt. Alleen bleken de bruine kippen hanen en dat werd al snel haantjesgedrag in de ren. De haantjes gingen, de witte kip, inmiddels Alba gedoopt, bleef. 

Een kennis kwam een afgekeurde Wyandotte brengen, "ze wilden 'r de nek omdraaien omdat ze steeds broeds is", en zo kwam ik aan Betsie. Betsie was inderdaad nogal eens broeds, de kip gaat dan op het gelegde ei zitten en blijft daar zitten tot ze een ons weegt en legt dus zelf geen eieren meer. Gewoon rustig oppakken (kippen kunnen grommen!), het ei weghalen en de bui waait vanzelf over. 

Clara 

Clara en Doortje kwamen een paar jaar later van de kinderboerderij waar ze gedumpt waren. Mensen zetten daar 's nachts kippen, konijnen, cavia's over het hek als ze van hun dieren afwillen! De twee werden snel geaccepteerd al hadden ze wel de pik op Doortje. Zij werd al snel een ziek kippetje en overleed. Nu dus nog een gezellig kippen-ABC over en ze leggen braaf hun eitjes, ook Betsie. 

Nu de dagen korter worden, stoppen de kippen met leggen. Je kan natuurlijk kunstmatig de dagen langer maken door licht in het hok aan te laten maar ik gun ze de winterstop en schakel over op verantwoorde eitjes van de supermarkt. Deze week de laatste twee eitjes verwerkt in een heerlijke ovenschotel met aardappel en pompoen. En als het straks voorjaar wordt, dan kijk ik uit naar de eerste eigen eitjes en als ik die vind dan is het echt lente. 

Doortje en Clara, zegt de ene kip tegen de ander...

Alba

Betsie 

Zeewier in de tuin.

Een tijd terug zat ik naar een Engels tuinprogramma te kijken, zal vast Gardeners World geweest zijn, en daar kwam een verrassende manier van bemesten in voor, met zeewier. Het echtpaar dat in het programma liet zien hoe ze tuinierden, schepte zakken vol wier van het strand en legde dat tussen de planten. De tuin zag er prachtig uit, alles groeide en bloeide dat het een lieve lust was. 

Ik liep afgelopen week over het strand en daar lag het zeewier ook voor het oprapen inclusief dopjes, touwtjes, werkhandschoen, flesjes, pakjes en nog meer vooral plastic rommel. Het geheel bedekt met kleurig schuim, bellenblaas van de Kleine Zeemeermin? Als meststof niet geschikt lijkt mij. 

Maar het kan dus wel, zeewierbemesting. Op Zeewierwijzer.nl staat: 

"Zeewier, rijk aan kaliumcarbonaat, kalimchloride en spoormineralen, is van onschatbare waarde als een vochbehoudende meststof in je tuin. Vele deskundige tuiniers gebruikten het, aangezien het een meststof en bio stimulans is zonder onkruid of ziekte dragende sporen."(lees verder)

Dat wordt veel werk om het zeewier er tussenuit te halen...

Op zoek naar een schoon strand dan maar? Als je daar dan schoon zeewier vindt, moet het voor gebruik schoongespoeld worden en dan kan je het door de composthoop mengen, of er vloeibare mest van maken (heel lang in een afgesloten vat met water laten staan, dat zal stinken!), of als mulch op de aarde tussen de planten leggen. Absoluut niet in de aarde verwerken want dan komen er verkeerde stoffen vrij, de wormen zorgen zelf dat het wier in de grond komt en op de goede manier verteert.

Het kan ook makkelijker want in de handel zijn verschillende meststoffen met zeewier of van alleen zeewier te koop, o.a. tegen mos in het gazon! Dat wil ik volgend jaar wel eens uitproberen. 

Kopen is natuurlijk niet zo leuk als zelf je mest verzamelen op het strand, lekker buiten en nog gratis ook. 

Zo'n rommeltje bij elkaar heeft ook wel wat, maar goed is het natuurlijk niet. 

Hartjeswier, liefde op het strand. Deze foto in 2013 genomen.

Schoon wier, ook in 2013. Er is dus nog hoop :-) 

Goed bezig?

Gisteren een aantal klusjes gedaan in de tuin die echt niet langer konden wachten. 

klusje 1

Tegen de garagemuur waren klimop, blauwe regen en wingerd een wedstrijdje klimmen begonnen: wie het eerst bij de dakgoot is. Weet niet wie er gewonnen heeft, ze hadden alledrie de dakgoot al bereikt. Tijd dus om op de ladder te klimmen met de snoeischaar, klusje één klaar. Wat betreft vasthoudendheid heeft de blauwe regen gewonnen, kreeg een van de takken niet helemaal weg maar het stukje dat er nu nog zit gaat vanzelf wel dood. 

Geen gezicht maar wel praktisch. 

Klusje twee: een net over de vijver spannen. Dit om te voorkomen dat 'ie straks vol met kastanjebladeren ligt. Het ziet er niet uit maar het is maar voor eventjes, als de boom kaal is, kan het net er weer af. Daar moet ik dan ook niet te lang mee wachten anders stikken de vissen onder het bladerdek (weet ik uit ervaring, helaas). Blad in de vijver zorgt voor een organische laag op de bodem waardoor het water te veel verzuurd. Het is niet goed voor de vissen en het bevorderd algengroei in het voorjaar. Je kunt natuurlijk ook het blad met een schepnet uit de vijver halen, als je elke dag tijd hebt.

De katten drinken graag uit de vijver, daarom het net aan één kant open gelaten.  

klusje 3

Klusje drie: buxus bemesten. Als het blad van de buxus oranje wordt, is dat niet omdat het herfst is maar omdat de plant gebrek heeft aan voeding. Was dus eigenlijk al te laat met mesten maar in september was het zo droog, dan doen de mestkorrels ook niets. Nu regenden ze 's avonds gelijk nat en kan de voeding de grond in. Ik gebruik gewoon koemestkorrels, er bestaat ook speciale buxusmest maar dit werkt ook en is goedkoper. Meer over buxus bemesten op buxushof. (Dan lees je gelijk dat ik helemaal fout bezig ben, je mag eigenlijk na augustus de buxus niet meer bemesten, oeps.)

Herfst? Nee, honger!

Hij zat daar zo lief achter de knoflookbieslook. 

Verrassingspakket

De voordeurbel gaat en daar staat de postbode op de stoep met grote doos, ik denk: 'wie heeft er nu weer iets besteld?' blijkt het mijn eigen bloembollenbestelling te zijn, blij! Al een paar jaar vond ik dat er ook maar eens bloembollen bij moesten in de borders. De vaste planten staan nu zo'n beetje op de goede plek dus weet ik waar ruimte is voor voorjaarsgeluk. Maar dan stond ik in het najaar in het groenwarenhuis voor de wand met bloembollen en zakte de moed me in de schoenen; welke kies ik en hoeveel en wat duur! In het voorjaar had ik dan weer spijt want op die kale plekken in de border, daar hadden toch mooi tulpen kunnen staan. 

Wie wil er nu  niet zo'n vrolijk voorjaar? 

KIEZEN

Dit jaar ging het anders; ik had een bescheiden bloembollenspaarpotje en ging er in augustus eens een middagje goed voor zitten: waar wil ik bollen en welke bollen wil ik in de tuin? Op internet zijn verschillende bloembolverkopers te vinden, ik koos voor Vreeken's zaden  vanwege ruime keus en goede service. Wat kleuren betreft volgde ik de indeling van de borders, roze/paars/wit en geel/oranje/rood. Dat maakte het kiezen al makkelijker. Ik wil in de tuin bloemen die er zo natuurlijk mogelijk uit zien, dus geen dubbele bloemen, doorgekweekte reuzensoorten e.d. zo viel er ook al een groep af. En ik wil het hele voorjaar genieten van bloemen, dus ook letten op de bloeitijd. En tot slot moest ik me aan mijn budget houden. 

Natuurlijk ogende beplanting 'op kleur' in de theetuin van Jacqueline van der Kloet te Weesp. 

HOEVEEL

Tsja, hoeveel bollen heb ik eigenlijk nodig per vierkante meter? Ik wil het goed doen, dus een zee van bloemen en niet hier en daar een drupje. 200 bollen per 10 vierkante meter, gemiddeld, leerde ik.

En dan maar kiezen en lijstjes maken en rekenen. Nu heeft Vreeken ook bloembolpakketten en dat bleek al snel veel voordeliger te zijn dan 'los'. Leuke mengsels op kleur, natuurlijk ogende bloemen, helemaal goed. Grappig ook de namen van de pakketten: Jaap, Joop, Koos, Jan... 't lijkt wel een datingsite. De pakketten werden de basis en daarbij nog wat narcissen en alliums, zo vulde ik in gedachten de borders. Bestelling ingevuld, verstuurd en dan verder zomervakantie houden. 

EN NU

Twee maanden later arriveerde de doos met bollen, een zelf verzorgde verrassing. In de doos ook nog een verrassing want bloembolpakket 'Elegant wit', die had ik toch niet besteld? En hoezo Marc? Ik wilde toch Jaap? Maar Jaap bleek ook Marc te heten, Koos ook Tom en omdat Jan niet leverbaar was, werd hij vervangen door 'Elegant wit', ook mooi maar toch wel jammer want in dit pakket zitten minder tulpen. Maar wel weer andere witjes zoals Allium neapolitanum. 

pakket Jaap 

En nu moeten ze de grond nog in! Dan moet er nog wel het een en ander gebeuren in het Hof van Jaantje. Het wordt wieden en ruimte maken voor de bollen en dan de bollen planten. Bolletje voor bolletje, elke bol 2x zo diep als de hoogte van de bol. Zie ook deze video van Groei en Bloei

En dan de rest van de herfst en de winter dromen van de lente.

Mijn eigen verrassingspakket