Een tuin vol grapjes.

Al vaak voorbij gereden maar dit weekend kwam het er dan eindelijk van: een bezoek aan Middellandse Zeetuin Uilenbroek te Buttinge. Dit buurtschap ligt in de gemeente Veere aan de doorgaande weg tussen Middelburg en Grijpskerke, wat huizen links en rechts, voordat je het weet ben je er alweer doorheen. Eén huis valt daar in het bijzonder op, nou ja het huis niet zozeer maar wel de palmbomen die ervoor staan, een onalledaags gezicht in het Zeeuwse landschap. 

Bij de ingang zien we op het fraaie smeedijzeren hek een simpel bordje met 'entree' ook in Arabisch schrift en dit brengt ons al gelijk in Mediterrane sferen. Eenmaal door het hek volgen we het lange pad met aan weerszijden bamboe - voor de herkomst hiervan moeten we wat verder weg van de Middellandse Zee, maar het biedt zeker een mooi decor - en komen we in de Mediterrane wereld van Wim Uilenbroek, bedenker en uitvoerder van de tuin. Enthousiast heet hij ons welkom, het entreegeld (5 euro p.p. inclusief koffie/thee) mogen we door de brievenbusklep doen die in het blad van de toonbank is verwerkt. Ja, dit is een tuin vol grapjes, vertelt Wim. Na korte uitleg over de tuin mogen we lekker op het gemakje alles gaan bekijken.  

Vrijwel gelijk staan we oog in oog met - op dit moment - de trots van de tuin: de bloeiende bananenplant. Ongeveer acht meter boven ons hoofd zien we de gigantische bloem met daarachter al de trossen groene banaantjes. De enorme bladeren zwiepen heen en weer in de Zeeuwse wind. De plant staat aan de rand van een open plek in de tuin en vanaf daar gaan we op ontdekkingsreis over kruip-door-sluip-door paadjes langs maar ook door, in en op de meest fantastische bouwsels. Dit zijn zogenaamde folly's: met opzet nutteloze, bizarre bouwwerken - de grapjes van Wim. Door de beplanting en het gebruik van kleurige tegels en mozaïeken waan je je in subtropische sferen, zeker als daarbij ook de zon nog schijnt. 

Het 'Plaza op Sint Michaël' - waar eens het altaar van de middeleeuwse Sint Michaëlkerk stond.

Ook heel leuk zijn de vele fantasiedieren die in de tuin staan, allen met naam en voorzien van een grappig rijmpje. Ze zijn gemaakt door MissMoza. 

De vijgen doen het goed - zouden die van mij ook nog zo mooi groot en rijp worden? Ik hoop het! 

De palmen groeien enorm, ze verdragen het Zeeuwse klimaat goed en zaaien zichzelf rijkelijk uit. 

Het smalle, geribbelde blad van palmboom-zaailingen. 

Spoorbloem en teunisbloem passen perfect in deze kleurige omgeving. Naast oleanders en wat eenjarige geraniums eind augustus weinig 'bloem' in de tuin maar door de kleurige details van gebouwen en mozaïeken en het vele groen in de tuin miste ik het niet. 

Na een uurtje lekker rondstruinen verlaten we dit vrolijke stukje Zeeuwse méditerranée.

Hiernaast het artikel in de PZC (26 augustus `16) over de bloeiende bananenplant, waardoor ik er aan herinnerd werd dat ik deze tuin nog wilde bezoeken. Dat kon nog net want de tuin is beperkt geopend:

elk laatste weekend van de maanden mei, juni, juli en augustus van 10.00 tot 17.00 uur. 

(rondleiding voor groepen op afspraak € 7,50 p.p. incl. koffie/thee)

Dus...wie door dit stukje zin heeft gekregen in een bezoek moet nog een jaartje wachten, sorry! Wel kun je alvast de website bekijken: Middellandse Zeetuin Uilenbroek

Meer over de mozaïeken:

MissMoza 

Meer over buurtschap Buttinge:

Buttinge

Amok in het kippenhok.

Tijdelijke leg-voorziening in de ren met een knorrige Clara. 

Sinds een paar dagen hebben we er twee kippen bij, nou ja, kipjes. De krieltjes vallen in het niet naast onze struise Alba en Clara. De kipjes komen van vogel- en zoogdierenopvang De Mikke, waar mijn zus werkt. Woensdag tegen de avond kwam ze het stel brengen, voorzichtig haalden we ze uit de kartonnen doos en lieten ze los in het hok. Alba en Clara moesten voorlopig maar even buiten in de ren blijven, spannend want hoe gaan ze reageren op deze twee indringers in de kippenclan? Toen het begon te schemeren, zaten de nieuwtjes al snel op stok en konden Alba en Clara het hok in. De volgende dag bleek al snel dat de integratie niet vlot zou gaan verlopen, vooral Clara was erg aanvallend naar de nieuwkomers. 

Daarom met pallets en gaas een deel van de ren afgezet zodat de 'oude' kippen niet meer bij de nieuwe kunnen komen. Gelukkig heb ik nog vakantie want het spul houdt me aardig bezig: 's morgens eerst de kippen naar hun eigen afdeling zien te krijgen, lopen ze natuurlijk net de verkeerde kant op, 's avonds wachten tot de kleintjes op stok zitten, daarna de groten naar binnen laten. Beide kipjes zijn al een keer ontsnapt, konden we op kippenjacht. Laten scharrelen in de tuin is geen optie, ze kunnen zo de straat op én de katten liggen ook op de loer. 

Dotje, de kleinste van het stel. Kwam in het asiel nadat een hond haar te pakken had gekregen. Opgelapt en helemaal opgeknapt. Een watervlug piep-kipje.

Vooral Betje moet het ontgelden: "Ze hebben de pik op me!"

Ze legt al wel kakelverse krieleitjes, brave meid. 

Roze olifant in de tuin.

Als niemand die koffer inpakt, ga ik er wel in liggen. 

Na drie weken vakantie moet er maar weer eens een blogbericht komen. Even rustig aan gedaan in eigen hof en huis en af een toe een dagje buiten het tuinhek. Tussen de buien door genieten we van de zomer. Regent het dan is het een klusdag in huis, schijnt de zon dan gaan we lekker naar buiten. Zo kwamen we dan eindelijk eens een keer in De Tuinen van Appeltern. Ronddwalen door alle voorbeeldtuinen, ideeën opdoen en gewoon genieten. Heel opvallend is 'Wilde Weelde Wereld' een deel van de Tuinen dat is ingericht door de vakgroep Wilde Weelde, gericht op ecologisch, natuurvriendelijk en duurzaam inrichten van tuinen, parken, groenstroken e.d. Er vindt daar in een van de borders een wedstrijd plaats tussen het hardnekkige onkruid zevenblad en een aantal stevige, vaste planten. Dit om te onderzoeken of je door aanplant van goed groeiende vaste planten het zevenblad op natuurlijke wijze terug kunt dringen. Het leek mij dat het zevenblad tot nu toe de wedstrijd aan het winnen was. Maar goed idee en ik hoop dat het onderzoek positief uitpakt. 

Stoeptegelmuur in Wilde Weelde Wereld

Door het groeizame weer was Hof van Jaantje ook een wilde weelde geworden. Hier geen zevenblad (gelukkig) maar nog wel een overvloed aan heermoes (helaas). In de pluktuin heb ik in het voorjaar rijkelijk lavameel en compost aan de grond toegevoegd om dit ongewenste kruid tegen te gaan (zie blogbericht: rode aarde...) Nu haal ik elke spriet heermoes die boven de grond komt met zoveel mogelijk wortel weg en zo hoop ik dat ik langzaamaan dit wedstrijdje ga winnen. 

Zinnia in de pluktuin

Een klus die nog geklaard moet worden is het snoeien van de pruimenboom. Dit kan het best na de oogst op een mooie, droge zomerse dag. De oogst is achter de rug en we hebben nu een aantal mooie dagen dus ik klim straks op de ladder! Een nieuw snoeizaagje hangt al klaar in de schuur. En zo kom ik dan eindelijk bij de titel van dit blog, de roze olifant. Onderweg naar de gereedschapsafdeling in het groenwarenhuis, sloeg ik natuurlijk even af naar de koopjesafdeling om te neuzen tussen de afgeprijsde planten. En daar stond 'ie: Persicaria 'Pink Elephant'. Een mooie duizendknoop met roze, kronkelige bloemaren - als olifantenslurfjes, vandaar de naam - precies goed voor de lege plek in de roze border. Had ook al een aantal Ajuga's met roze/wit/groen blad in mijn karretje geplant, kleurt perfect bij elkaar. 

Persicaria amplexicaulis 'Pink Elephant'

Ajuga 'Burgundy Glow' - bodembedekker

En zo is het, ik ga weer zalig aan het werk in de tuin..

'Denksel' van Ben van Ooijen, oprichter en directeur van De Tuinen van Appeltern.