zondag 29 maart 2015

Code geel

Zware windstoten zijn niet best voor het tuinmeubilair...

"In Zeeland moet zondagmiddag- en avond rekening worden gehouden met zware windstoten tot ongeveer 100 km per uur. Het KNMI heeft voor de kustprovincies code geel afgekondigd. Dat staat voor gevaarlijk weer." 
Nou laat maar waaien buiten, ik zit lekker binnen bij de verwarming. Moest wel even naar buiten om de tuinstoelen en afdekzeil op te bergen. Gelukkig regent het niet meer, de tuin stond vanmorgen aardig blank. Nu was het wel hoog tijd dat het eens ging regenen, maar zoveel tegelijk hoeft nu ook weer niet. 
Verwaaide narcis, nog een week volhouden dan is het een echte paaslelie.
Afgezien van het weer, wordt het in Hof van Jaantje ook steeds meer code geel: steeds meer narcissen gaan bloeien en dat ziet er heel vrolijk uit. Vanaf mijn schrijfplek aan de eettafel kijk ik naar de bosjes kleine narcissen 'Tête-à-Tête' die mooi afsteken bij de diepblauwe hyacinten. Ook in de huiskamer is het code geel: met tulpen uit de winkel, narcissen en ranonkelstruik-takken (Kerria japonica 'Pleniflora') uit de tuin een voorjaarsschikking gemaakt.  


code geel in de huiskamer

Narcis 'Tête-à-Tête' met hyacint

De twee dubbele narcissen (rechts in het vaasje) komen elk jaar in de voortuin op, aan de rand van de buxushaag. Daar vallen ze dus bijna niet op, kunnen ze beter binnen op tafel staan. Ze staan apart in een vaasje omdat de tulpen niet tegen het slijm kunnen wat uit de narcisstelen komt. Wil je toch tulpen en narcissen in één boeket, dan moet je de narcissen een paar uur apart in water zetten en daarna pas bij de tulpen in een vaas met schoon water zetten. 
Die gele proppen op steel
zijn dus dubbele narcissen.






Kerria japonica 'Pleniflora', deze Latijnse naam leert ons dat de struik oorspronkelijk uit Japan komt - japonica - en gevulde bloemen heeft - pleniflora (ook wel pleniflorum). 

Inmiddels waait het niet meer zo heel hard en hebben de windstoten er mooi voor gezorgd dat de zon nog even zijn gezicht kon laten zien. Kwart voor acht en nog zon, zomertijd is ingegaan! We sluiten de maand maart af met een paar fikse maartse buien maar we hebben ook prachtige lentedagen gehad. Wat zal aprilletje zoet voor ons in petto hebben? 




vrijdag 20 maart 2015

Onder een dekentje



Mooie pollen narcissen in de tuin van mijn zusje. 

Vorige week geen blogbericht geschreven want ik was er even een paar dagen tussenuit. Samen met mijn moeder verbleef ik in het huis van mijn zusje, 'in de polder', leuk een ouderwets logeerpartijtje. Lekker luieren, lezen, wandelen, kletsen. Op de laatste logeerdag begon het dan toch te kriebelen, vooral als de lentezon weer doorbreekt, gereedschap opgezocht en de voortuin in. Tussen de volle bossen narcissen en Helleborus onkruid wieden. Dikke zoemende hommels en vrolijk fluitende vogeltjes om je heen en een warm zonnetje in de rug, wat wil een mens nog meer. Natuurlijk ook een paar foto's gemaakt in de hof van mijn zusje.



Een lief bloeiend plantje met de lange naam Ranunculus Ficaria 'Brazen Hussy'. Een speenkruidsoort met donker blad. 

Wat is mulchen?

Ik kreeg de vraag of ik iets wilde schrijven over mulchen: het bedekken van de grond tussen de planten. Ik wil graag aan dat verzoek voldoen want er moet meer gemulcht worden, ook in Hof van Jaantje! Als je de grond bedekt houdt, is dat plezierig voor jezelf en voor de planten en de dieren in je tuin. Het is bovendien ook nog eens heel eenvoudig, kort gezegd breng je bij mulchen een laag natuurlijk, verteerbaar materiaal aan tussen de planten. 
In het voorjaar als de planten nog maar net gaan uitlopen, kun je veel voordeel behalen door te mulchen. Door de kale aarde te bedekken, heeft onkruid minder kans om te wortelen en groeien. De laag mulch voorkomt dat de grond uitdroogt en staat door langzaam te verteren voeding af aan de planten. Allerlei bodemdieren, zoals wormen en pissebedden gaan druk aan de slag in de mulchlaag en helpen met verteren van het materiaal, een deel komt in de bodem terecht en verbetert zo de structuur van de grond. 

hoe en wat

Verwijder voor je gaat mulchen eerst al het onkruid wat in de border groeit en breng daarna een laag plantaardig materiaal aan van een paar centimeter dik (4-10 cm). Beter een halve border met een goede, dikke laag mulch dan een hele border met een dun laagje want dan heeft het geen effect. Als de grond droog is, wacht dan eerst tot het een keer lekker geregend heeft, op droge grond heeft mulchen nauwelijks effect. 
Voor het mulchen kun je kiezen uit verschillende plantaardige materialen:
- compost 
- stro of hooi 
- grasmaaisel
- houtsnippers, boomschors, zaagsel
- bladeren, dennennaalden
- cacaodoppen
- bladafval

Bij gebruik van snel verteerbaar materiaal, zoals grasmaaisel, zal je eerder een nieuwe mulchlaag aan moeten brengen dan bij het gebruik van langzaam verteerbaar materiaal zoals boomschors. Probeer voor het mulchen zoveel mogelijk tuinafval weer in de tuin te benutten bijv. door composteren, hakselen van takken, klein knippen van dorre bloemstelen. 
Je kunt met mulchen beginnen in het voorjaar, maar ook in de herfst is het nuttig om de grond te bedekken zodat kou en andere weersomstandigheden minder vat hebben op de planten, een beschermlaagje in de winter. 


Een laag boomschors in de border. 
Akelei groeit door een laag grasmaaisel.

Onkruid heeft door een laag mulch minder kans maar heb je last van woekerende wortelonkruiden dan zullen deze jammer genoeg gewoon door de mulch heen blijven groeien. Alert blijven en regelmatig weghalen zodat je de plant uitput. Let ook op dat er in het materiaal waarmee je mulcht geen zaadhoudende planten(delen) zitten. 


in de moestuin


De bekendste manier van mulchen is denk ik de laag stro rond aardbeienplanten, dit zorgt ervoor dat de bloemetjes en later de vruchten, minder last hebben van schimmels en ziekten. Bovendien blijven de aardbeien schoner en ik heb altijd het idee dat ze ook wat sneller rijpen door de reflectie van de zon op het stro. In een moestuin is mulchen zeker aan te raden omdat de groente een lange groeitijd heeft waardoor de omliggende aarde in de groentebedden lang kaal blijft. Mulchen betekent minder schoffelen en minder water geven en bovendien een schonere, gezonde oogst. 


Mulchen heeft ook zin bij planten in potten en bloembakken, zeker als ze nog klein zijn aan het begin van het groeiseizoen. Dek de grond af en je hoeft minder snel te begieten. 



Hoe mulch 'werkt', gevonden op deze site met nog meer informatie over mulchen. 

In de documentaire/film 'Back to Eden' vertelt tuinier Paul Gautschi heel bevlogen over hoe mulchen zijn manier van tuinieren veranderde. Hij praat erover in rap tempo en strooit daarbij kwistig met Bijbelteksten, maar het kijken waard. 

zaterdag 7 maart 2015

Ard, Beppie en de rest.

Wat een genot om buiten bezig te zijn, vooral als de bewolking wegtrekt en de zon doorbreekt. De krokussen vouwen de bloemblaadjes open en de eerste bijen komen op de nektar af. Nieuwe aanwinst Crocus chrysanthus 'Ard Schenk' staat te stralen in de border, witter dan wit met een geelgroen hartje. In het najaar ga ik er nog meer van in de grond stoppen, zodat de hele rand van de border ermee gevuld is. Niet alleen de eerste bijen komen op de bloemen af, de slakken hebben in het voorjaar ook honger! Dan toch maar een beetje slakkenkorrels strooien...
Crocus 'Ard Schenk'
Waar ik vooral mee bezig ben in Hof van Jaantje, is wieden, knippen en snoeien. Afgelopen week o.a. het kruidenstrookje aangepakt. De salieplanten waren uitgegroeid tot flinke bossen, daar moest de schaar in. Alle takken eraf geknipt en nu staan er alleen nog wat stompjes maar als je goed kijkt, zie je al knopjes waar de nieuwe takken uit gaan groeien. Andere houtige vaste planten, zoals lavendel, kan je ook het best helemaal kort knippen anders worden het slappe, warrige bossen. Bij één van de salieplanten waren takken die de grond raakten gaan wortelen. Die laat ik nog even zo zitten tot ze stevig genoeg zijn om af te knippen en op te potten, nieuwe planten! 

Salie, voor en na de knipbeurt. Rechtsonder de gewortelde takken


Om even bij de kruiden te blijven, de Marokkaanse munt, waar je zulke lekker thee van maakt, moest ook aangepakt worden. Alle muntplanten zijn enorme woekeraars en nemen binnen de kortste keren je hele tuin in beslag. Daarom heb ik de munt in een pot geplant en die was nu helemaal vol gegroeid. De lange kruipende wortels eraf geknipt en een klein deel weer in de pot terug geplant met wat nieuwe aarde. En stukjes wortel, waarop al bladscheuten te zien waren, in een andere pot geplant, deze ingegraven in het kruidentuintje. De rand een paar centimeter boven de aarde uit laten steken zodat de munt niet de tuin in kan kruipen. Goed water geven en bemoedigend toespreken, groeien maar! Over een poosje weer lekker verse muntthee. 

Een pot vol munt. Rechtsonder: stekjes in een pot ingegraven in de kruidentuin.

Nog een klusje wat je in het voorjaar kunt doen, als de planten nog een beetje in rust zijn, is verjongen en verplanten. Dat deed ik met Hemerocallis 'Beppie', een daglelie die nu een paar jaar bij mij in de tuin staat. Het hart van de plant was kaal geworden maar aan de randen zat mooi jong groen. Met de spitriek eerst de pol rondom los gestoken, voorzichtig voor de narcissen en tulpen die er omheen staan! Dan met een spa de plant in stukken gestoken. Het hart belandde in de groene bak en toen hield ik nog vier gezonde stukken plant over. Eén terug op de plaats waar de oude plant stond en de andere drie kregen een nieuw plekje in de tuin.  




Beppie is aan een verjongingskuur toe...
Foto hieronder: de Hemerocallis in stukken verdeeld met de spa. De buitenste delen krijgen een nieuw plekje in de tuin. Het middelste, oude deel gaat in de kliko. 



Mooie ontdekking tijdens het wieden in de kruidentuin: een mollenschedel. Een van de katten had het beestje in het najaar gevangen en ik had het onder de salie weggemoffeld. Daar is het velletje verteerd en zo komt er een mooi, schoon schedeltje tevoorschijn. 


Gedekte tafel voor het echtpaar merel, heeft u gereserveerd? Meneer merel kijkt of de kust veilig is.

zondag 1 maart 2015

Nieuwe bestemming voor een verloren hoekje

Voorjaar 2011 Spike en Spook 
aan de wandel. 

 Een 'tsja-wat-moet-ik-er-mee-hoekje'

Zo'n hoekje in de tuin dat eigenlijk nergens bij hoort, met een verdwaalde roos en spontaan groeiende planten. Aan het eind van de heg, die dus eigenlijk twee struiken langer had moeten zijn. De roos en de heg stonden er al toen we huis en tuin betrokken en is een raar geval; maakt heel lange takken en krijgt dan een paar rode rozen. Niet echt een struik, niet echt een klimmer. Toch maar laten staan. Zelf tegen de muur een witte roos geplant, die eindeloos doorbloeit. Verder een tijdje lopen dubben wat ik nu toch met dat hoekje moest doen. Toen waaide de dakgoot van het overdekte terras eraf en zag ik later ergens een artikel over een wadi: een diepere plaats in de tuin waar het regenwater naar toe kan lopen en langzaam in de grond kan zakken. Idee! Die dakgoot hoeft niet terug, ik graaf het hoekje uit en laat een wadi-achtige vijver ontstaan met vochtminnende planten er omheen. 

 De spa erin!

Eerst alle planten die er spontaan waren gaan groeien eruit gespit: akelei, malva, hypericum, knikkende zegge...Alleen de rozen bleven staan, ja de rare rode ook. Flink gesnoeid, wie weet wordt het nog wat. Dan een gat gegraven, met de uitgegraven aarde rondom wat opgehoogd. Op de bodem kwam een laag zand, om de vijverfolie te beschermen tegen scherpe stenen e.d. die gaten kunnen veroorzaken. Dan een lapje folie eroverheen. De randen weggewerkt met de uitgegraven aarde en stenen. Het is de bedoeling dat de rand lekker begroeid raakt. Het vijvertje gevuld met water uit de regenput maar dat bleek achteraf onhandig en ook niet nodig. 

Het voorlopige resultaat
Uit de tuin haalde ik hier en daar wat planten die 
ik om de vijver heen plantte, ik moest dus óver het water heen in het hoekje manoeuvreren. Het is me gelukt, zonder nat te worden, maar zonder water was het een stuk makkelijker gegaan. Bovendien ging het de dagen erna flink regenen dus was het vijvertje zo ook wel vol gekomen. Uit de vijver haalde ik een paar slierten zuurstofplant. Tegen de muur had ik eerder al een paar stekken van de bonte klimop geplant. Het is nu nog een kale boel en het water is nog vrij troebel maar ik wacht geduldig af. 

vergeten bollen

Ik had manlief narcissenbollen cadeau gedaan voor in zijn volkstuin maar hij was er niet toe gekomen om ze te planten. Ze lagen in februari nog net zo netjes in het tasje in zijn tuinhuisje als ze er in oktober in gekomen waren. Ze zagen er nog prima uit, begonnen een klein beetje uit te lopen maar waren niet beschimmeld of heel erg uitgedroogd. Ik heb ze thuis in de zinken teil geplant, maar kijken of ze zin hebben om nog te gaan groeien en bloeien. Misschien denken ze wel 'bekijk het maar, al die tijd genegeerd en nu nog gaan bloeien, daag!' Bovenop de bloembollen viooltjes geplant, is er in ieder geval al wat fleurigs te zien. Als de narcissen willen, kunnen ze er doorheen groeien en erboven gaan bloeien. Dat zou wel heel mooi zijn...  

Gezellig, ze zijn er weer

narcissen in de teil
Moeten we nu nog in actie komen of...?
Tegelijk met de viooltjes kocht ik deze kievitsbloemen.
Een bolgewasje dat wel van natte voeten houdt. Ze staan aan
de rand van de nieuwe vijver. 
Deze zijn spontaan aan komen waaien in Hof van Jaantje.