Hof van Jaantje: Gras

zicht vanaf de border op grasveld en pad

En toen ging het regenen. Maandag liep ik nog in driekwartbroek en hemd het gras te maaien, vandaag ging de verwarming aan. Het moest er toch een keer van komen na de heerlijke zomer en mooi begin van de herfst. Die lange, koude winter en lente waren we al bijna weer vergeten. Al maaiend liep ik na te denken over dit blog, waar zal ik eens over gaan schrijven? Misschien wel gewoon over gras.

Gras heb je in allerlei soorten en maten. En grasvelden ook. Het gras maaien vind ik altijd een rustgevende gebeurtenis. Op 't gemakje loop ik achter de zacht snorrende, elektrische maaimachine. Wegdromen kan niet want ik moet er alert op zijn dat ik niet over het rode snoer maai. Het is de truc om de route zo te lopen dat je niet steeds het snoer kruist, maar dat lukt natuurlijk niet altijd. In de loop der tijd is er wel een soort vast rondje ontstaan; eerst de graspaden tussen de borders, dan weer om de garage heen lopen om aan de andere kant het veld te maaien, dan via het strookje voor de kippenren naar het grasveld onder de fruitbomen.

Regelmatig even stoppen om de opvangbak te legen, één bak grasmaaisel is altijd voor de kippen die daar gelijk in gaan krauwen en pikken. De rest strooi ik tussen de planten in de borders waar het een dikke laag vormt en langzaam verteert. Mulchen heet dat in tuiniertermen, het is goed voor de bodem want die droogt minder snel uit. Wormen, pissebedden, bacteriën en schimmels helpen de boel verteren en geven zo voeding af aan de grond.

schattig toch, die madeliefjes.

Wij hebben een grasveld en geen gazon, vind ik. Bij een gazon denk ik aan een strak groen biljartlaken waar ieder sprietje gelijk is en waar zeker geen 'onkruid' tussen groeit. Tussen ons gras groeit van alles: klaver, paardebloemen, madeliefjes, ereprijs, bijenkorfje en hier en daar een boterbloem. Ik lig er niet wakker van. Ik las ooit in het tuintijdschrift 'Groei en Bloei' de volgende uitspraak van tuinontwerper *Harry Pierik: "In mijn ogen is een gazon zoiets als een geschoren border. Alles mag erin, zolang het maar kort en groen is. Onkruid zie ik niet als een probleem." Helemaal mee eens Harry! Bovendien komen er ook veel hommels en bijen op af en die kunnen wel wat hulp gebruiken.

Het grasveld onder de fruitbomen is vooral 's zomers een wilde boel. Dan maai ik het namelijk niet en staan de grashalmen vrolijk te wuiven in de wind. Afgelopen zomer stond er zelfs een orchidee te bloeien! In het voorjaar bloeien er krokussen in het gras, daarna laat ik de natuur gewoon zijn gang gaan. Eind van de zomer maaien we de boel weer kort. Het maaisel voer ik af want het zit vol zaden, er zijn grenzen aan de hoeveelheid onkruid die ik kan verdragen. Bovendien zou het te veel voedsel geven aan de bodem en dat schijnt niet gunstig te zijn als je een bloemenweide wil laten ontstaan.