Dieven in de tuin

Het is heerlijk zomers en alles groeit als een tierelier. De tuin staat er mooi bij al zou een bui regen nu wel heel welkom zijn. De grond is keihard (kleihard zou je ook kunnen zeggen). Tijdens de open tuindagen had ik wat vaste planten gekocht, het was even bikken om die in de grond te krijgen. Flink veel compost in het plantgat, een gieter water erbij en dan maar hopen dat het goed komt. De tuin water geven doe ik eigenlijk nooit, daar worden de planten maar lui van. Nieuwe planten gaan juist heel snel (haar-)wortels maken als de grond droog is om zo bij het water te komen. Ik houd m'n nieuwe planten natuurlijk wel heel goed in de gaten, waar nodig gaat er nog een slokje bij. 
Ik hoop wel dat het zo nu en dan nog eens een lekkere bui gaat doen want de eenjarigen die ik gezaaid heb, wil ik binnenkort wel uit gaan planten. 

Genieten van de borders in bloei

Tijdje terug kocht ik bij de supermarkt twee tomatenplanten en ze doen het supergoed. Ze staan op een zonnig plaatsje tegen de garagemuur, stevige stokken erbij. Regelmatig loop ik er even heen want tomatenplanten moet je 'dieven': de zijscheuten die in de bladoksels groeien weghalen. Doe je dit niet dan krijgt de tomatenplant heel veel takken en blad en maar weinig tomaten. 

zijscheuten in de bladoksels:
 'dieven'

weelderige supertomaten

 Je kan de scheuten het best zo klein mogelijk weghalen dan beschadig je de plant het minst, een beschadigde plant is kwetsbaar.
Net als de aardappel is de tomaat gevoelig voor phytophtora ofwel bruinrot, een schimmel die toeslaat bij warm, vochtig weer. Het blad krijgt bruinzwarte vlekken en uiteindelijk krijg je ook bruine tomaten. Altijd een flinke teleurstelling want je verheugt je natuurlijk de hele zomer op sappige rode tomaten. 
Ik hoop dat mijn tomaten beschermd staan... 

Mest?!

Verder vertroetel ik de tomatenplanten wekelijks met een gieter gier. 
Hoe kom je nu weer aan gier? Oudste zoon werkt bij een boer en zijn vuile broeken zet ik een nacht te weken in water voor ze in de machine gaan. 
Dit water met daarin de afgespoelde koeienmest giet ik bij de tomaten. Je kan natuurlijk ook gewoon koemestkorrels rond de plant strooien, of een andere soort mest. Ik ga voor zo natuurlijk mogelijk dus geen kunstmest. 

De eerste tomaatjes

verwijderde 'dieven'

En nu maar hopen dat al die goede zorgen resulteren in een fijne tomatenoogst.
Meer over phytophtora

31 juli, de eerste tros tomaatjes geoogst. Geen spoor 

van bruinrot, gelukkig. Heb de planten afgedekt met vitrage,

extra bescherming 

Tomaten in een tentje van vitrage

Je eigen onkruid zaaien

Het was te warm om wat voor klusje dan ook in de tuin te doen, dus de schaduw van de kastanjeboom bij het huis opgezocht om een stukje te schrijven. De borders liggen te stoven in de zon, het lijkt wel hoogzomer. Gisteren vooral aan het wieden geweest, bossen paardenstaarten en trilgras (Briza Maxima) een siergrasje, uitgetrokken. En al wiedende bedacht ik de uitdrukking: je eigen onkruid zaaien. Een variatie op je eigen glazen ingooien, want die paardenstaarten daar kan ik niets aan doen die staan er al sinds de prehistorie, maar dat trilgras is mijn eigen schuld. Een paar jaar geleden zaaide ik het en het kwam heel bescheiden hier en daar op. Leuk effect van die sierlijke halmen met hangende zaadhoofdjes die zich tussen de andere planten door weven. Ze zwaait net zo sierlijk als onze koningin Máxima. Het jaar erop had het zichzelf uitgezaaid, leuk, nog meer van die vrolijk wuivende grasjes in de tuin. In het najaar heb ik de halmen nonchalant omgeknakt en al snel groeiden er nieuwe graspollen uit. Nog een poging gedaan om hier en daar wat te wieden maar ze zaten stevig met de wortels in de klei verankerd. Ach wat maakt het uit dacht ik, leuk toch die grasjes. 

Overdaad schaadt. Paardenstaarten, trilgras en op de voorgrond teunisbloem.

Maar nu is er geen sprake meer van hier en daar een sierlijk polletje, nee hele bossen staan zich te verdringen tussen de vaste planten waarvan sommigen hierdoor nog maar weinig kans krijgen om uit te groeien. Door de zachte winter en het warme voorjaar heeft het gras het prima naar de zin en is het groter dan ooit. Hele bossen verdwijnen in de groene bak en er komt weer lucht en licht in de borders.

Ik heb mijn lesje geleerd en zal in het najaar wat zorgvuldiger zijn, het trilgras krijg ik dan wel weer in de hand. Was het bij die paardenstaarten ook maar zo makkelijk.  

Een nog jong trilgrasje

Mooie combi met Hemerocallis 'Luxury Lace'

Kan je hier ooit genoeg van krijgen? Ja dus! Regendruppels aan een steeltje.

Met Geranium Psilostemon 

Elegante combi met zomeraster (Kalimeris incisa 'Alba')