zaterdag 16 juni 2018

Grote schoonmaak

Ondanks het mooie weer nog helemaal niets in de tuin gedaan op deze vrije zaterdag. Eerst moest het huis van boven tot beneden gesopt, gezogen en gezeemd worden, het leek wel grote schoonmaak. Gelukkig hoefde ik deze klus niet alleen te klaren, ook man en zoon staken de handen uit de mouwen. Toen alles weer schoon en netjes was, nog snel de tuin in om bloemen te plukken. Nu is het genieten van heldere ramen, schone vloer en gezellige bloemenvaasjes. De kunst is nu om het schoon en opgeruimd te houden, nog best een uitdaging met drie katten en zelf zijn we ook niet zo pietje precies. Maar het moet, in ieder geval tot maandagavond. Vanwaar deze poetsuitspatting? Nou, maandagochtend komt de fotografe van de makelaar foto's nemen, en 's middags komen de eerste 'kijkers' . De fotografe van de makelaar, kijkers - ja, je leest het goed! Dit betekent dus dat we ons huis en hof te koop gaan zetten (gepaste stilte en een diepe zucht). 

Eerste kennismaking, juni 2006 

Twaalf jaar geleden werden we trotse eigenaars van dit leuke stekje, eindelijk een huis met een échte tuin. Met veel plezier woonden we hier en er werd heel wat geklust in huis en tuin - ook dat (meestal) met veel plezier. Maar omstandigheden veranderen en nu worden die zevenhonderdvijftig vierkante meters tuin met paden die schoongehouden moeten worden, gras dat moet worden gemaaid, borders die gewied moeten worden, hagen gesnoeid... een beetje te veel. En dan hebben we het nog niet gehad over de klussen in en aan het huis. 
Tranen aan een steeltje. 
"Een wijs besluit met een rafelig randje", zo reageerde een vriendin op ons besluit om te gaan verkopen. En ja, zo is het ook. Met ons hoofd kunnen we het allemaal goed beredeneren, met ons hart voelt het heel anders. De afgelopen weken hebben we heel hard gewerkt om huis en hof netjes te maken. Nu moeten er geen bijtjes en beestjes gelokt worden, maar kopers. 
De heg gesnoeid, het gras gemaaid...
Ik hoop dat er iemand komt die net zo van de tuin gaat genieten als wij altijd hebben gedaan en dat wij een nieuw fijn huis met tuin kunnen vinden - maar dan wel een beetje kleiner... 
Het kippenhok kreeg een verse laag zwarte verf. De roze roos steekt er mooi bij af. 
Nog meer droevig nieuws: woensdag lag onze lieve witte kip Alba ineens dood in het hok. Het was al een oude dame, maar nog altijd zo fit als een hoentje.