maandag 20 juli 2015

De tuin blijft verrassen

Helenium achter vitrage van gras (Deschampsia)

Gisterochtend, druilerig regentje, een rondje door de tuin gedaan met het fototoestel en daar werd ik aangenaam verrast door de prachtige combinatie van de roestbruine vingerhoedskruid 'Digitalis ferruginea' met de oranje/rode bloemen van het zonnekruid Helenium 'Moerheim beauty'. Het vingerhoedskruid kiest ieder jaar zijn eigen plekje om te groeien en bloeien, daar heb ik niet zoveel over te zeggen. Of, daar wil ik niet zoveel over te zeggen hebben want zo blijft de tuin verrassen en boeien

Helenium met Digitalis

De lange, rechte aren van het vingerhoedskruid contrasteren mooi met de ronde bloemhoofden van het zonnekruid. Links een wederiksoort (Lysimachia 'Firecracker') met donkerblad en heldergele bloemetjes. 


Het vingerhoedskruid is een tweejarige plant: het eerste jaar na het zaaien vormt de plant zijn bladrozet, het tweede jaar gaat hij bloeien. Daarna volgen er nog wel een of twee jaar bloei en dan is de plant 'op'. De lange aren zitten na de bloei bomvol zaad en drogen prachtig donkerbruin op, niet afknippen dus maar in najaar en winter van genieten! Ondertussen vallen dan de zaadjes op de grond en wordt er voor nieuwe planten gezorgd. 

Het zonnekruid is een vaste plant, er bestaan veel soorten Helenium met bloemen in allerlei tinten tussen geel en donkerrood. In Hof van Jaantje groeien:
Helenium 'Moerheim Beauty', die rond de donkere bloemhoofden een vrolijk rokje heeft van geel/oranje/rode bloemblaadjes, en ongeveer een meter hoog wordt. Door de hoogte is het een wat slappe plant die wel steun nodig heeft. 
Helenium 'Rubinzwerg', met robijnrode bloemblaadjes, 75 - 90 cm hoog. Deze heeft stevigere stengels en blijft zonder steun rechtop. 
Het zonnekruid bloeit van juli tot september en wordt druk bezocht door bijen en hommels. Ook is het een prima snijbloem, blijft lang goed in de vaas. 

Helenium 'Rubinzwerg' 



zondag 12 juli 2015

Bedankt voor de bloemen!


Nee, dit is geen boeket uit Hof van Jaantje. Ik kreeg deze prachtige bloemen bij het afscheid van mijn werk. Na 11 jaar verander ik van werkplek en mijn oude collega's kennen mij na al die jaren wel en zo was een afscheidscadeautje niet moeilijk te verzinnen: iets voor in de tuin. Iedereen nam persoonlijk afscheid met lieve woorden en een plant, stekje, bol of knol, zakje zaad of ander bloemig cadeautje. Erg leuk om zo letterlijk en figuurlijk in de bloemetjes gezet te worden. 
Zaad hoef ik voorlopig niet te kopen



Alle planten en stekjes hebben inmiddels al een plekje gekregen in Hof van Jaantje. De zaden mogen nog rusten tot volgend voorjaar, zo zal ik nog lang terugdenken aan mijn lieve collega's. Niet onaardig bedoeld, maar met gekregen tuinplanten moet je altijd een beetje oppassen, meestal zijn het de planten die enorm hard groeien - woekeren dus - waar mensen met gulle hand van uitdelen. Zo kreeg ik van een collega stekken van de Houttuynia cordata: een bodembedekkende vaste plant met mooi hartvormig blad - groen met een rozerode rand - die ook nog eens bloeit met leuke witte bloemen. Moerasanemoon is de Nederlandse naam. De collega was wel zo vriendelijk om mij te waarschuwen: plant hem in een grote pot in de tuin zodat hij niet alles overwoekert! 
Voorlopig staan de stekken even in een grijsgewolkte emmer zodat de planten goed kunnen wortelen. Daarna gaan ze een plekje krijgen in een hoekje van de tuin waar heel veel paardenstaarten groeien, de  moerasanemoon mag daar lekker zijn gang gaan, wie weet krijgt hij de paardenstaarten klein?! 

Van alles wat en toch een leuk geheel. De potten kreeg ik ook cadeau, wat een verwennerij! 
Deze weken voor de zomervakantie zijn altijd heel druk met allerlei vaak leuke activiteiten en dan probeer ik tussendoor de tuin ook nog netjes te houden maar helaas groeit het onkruid (lees heermoes) toch altijd weer net iets harder. 







zondag 5 juli 2015

Stekelig bericht


Sorry voor alle mensen die langs de kant van de weg staan bij de tour de France, en de wielrenners en voor alle mensen die om andere redenen vandaag ook nog zonnig of tenminste droog weer wilden maar - ik ben blij want het regent! Het is gewoon raar om binnen te zitten, met katten naast me op de bank. Alleen Peppi is nog ergens buiten maar die is nog jong en heeft zo zijn verstopplekjes. Pas kreeg ik een regenmeter cadeau dus we zullen eens zien hoeveel millimeter deze zondagse bui gaat opleveren. Voor de tuin is iedere druppel een zegen.

Na een ontzettend warme dag zat ik dinsdagavond in de schaduw lekker in de ligstoel uit te puffen toen ik langs de rand van de border wat zag bewegen: een egel! Voorzichtig sloop ik wat dichterbij en met mijn mobieltje nam ik een foto, die had ik alvast. Dan snel naar binnen voor het fototoestel. Het egeltje was inmiddels in de vijver gekropen en scharrelde rond in het ondiepe gedeelte. Hij (of zij) bleek helemaal niet schuw en ik kon rustig foto's en filmpjes maken. Op z'n gemak dronk hij wat water en deed een rondje vijver. Aan de andere kant klom hij er weer uit en snuffelde wat rond bij de vogeldrinkschaal. Ik zat op het pad ademloos toe te kijken en zo kwam het beestje aantrippelen, wat aan mijn arm snuffelen en onder mijn benen door liep hij het hokje in. Daar scharrelde hij wat tussen het hout en de takken die daar liggen om de vuurkorf op te stoken. Ten slotte vond hij tussen de bloempotten wat hij zocht: lekkere malse slakken die met smaak en kraak opgegeten werden. Daarna ging de tocht verder tussen de planten in de border, vanaf de ligstoel zag ik hem nog een paar keer. Een bijzondere ontmoeting omdat egels toch meestal in de schemering pas te voorschijn komen. Egels die overdag rondlopen zijn vaak ziek, kreeg ik als reactie toen ik een paar foto's op facebook had gezet. Maar dit beestje maakte een bijzonder fitte indruk. Een andere reactie was dat dit waarschijnlijk een egeltje was dat in de opvang heeft gezeten omdat hij absoluut niet schuw was. 

De filmpjes van de egel in Hof van Jaantje: 
Drinken uit de vijver. Een egel kan goed zwemmen maar er moet wel een goede plek zijn om weer uit het water te komen. Tegen steile of gladde vijverwanden kunnen ze niet uit het water komen en dan zal de egel verdrinken. Een plankje omwikkeld met gaas, schuin in het water gezet is een goed hulpje voor de egel. 

Verstoppertje spelen. Als een egel denkt dat er gevaar dreigt, duwt hij zijn lijf plat tegen de grond en blijft zo een paar tellen rustig liggen om daarna weer verder te scharrelen, of oprollen natuurlijk als er echt gevaar dreigt. 

Nog een slokje uit de vogelschaal. Geef egels nooit melk, ze krijgen er diarree van. Bijvoeren is ook niet nodig, laat ze lekker de slakken, rupsen en kevers in de tuin eten. 
En even snuffelen aan dat gekke mens dat altijd op haar knieĆ«n 
door de tuin kruipt. Misschien was 'ie daarom niet schuw, hij kent me natuurlijk al lang. Een egel heeft best lange pootjes viel me op. En een spits snuitje of neusje waar ze heel goed mee kunnen ruiken. 


Heel veel info over de egel op de site van de zoogdiervereniging 

De zon laat zich inmiddels weer voorzichtig zien, eens even naar de regenmeter....
6 mm, daar moeten we het voorlopig weer even mee doen


Tot slot van dit bericht een collage van de kleurrijke junimaand.