Zou de goede sint wel komen...

Regen en hagel, wind, guur. In de verte hoor ik de koperblazers op de kade Sinterklaas verwelkomen en ik denk aan de kleumende ouders en kinderen met rode snotneusjes, bedelend om een  handje pepernoten. Zou de goede Sint wel komen nu hij 't weer zo lelijk vindt...de regels van het sinterklaaslied komen spontaan bij me op als ik naar buiten kijk. Maar natuurlijk komt de sint, met zijn pieten - nog steeds met watervaste, donkere schmink. 

Hoor, de wind waait door de bomen...Wat ging het tekeer afgelopen week. De wind blies het tuinmeubilair aan de kant en danste over het terras. Over klimaatverandering hoorde ik een interessant gesprek op Vroege Vogels radio. Zo'n warme herfst voelt natuurlijk wel lekker voor ons maar het is  niet normaal en heeft grote gevolgen voor de natuur waar wij in leven. 

De bessen van de vuurdoorn geven nog lekker veel kleur. De vogels, vooral merels, beginnen nu van de bessen te eten. 

En ook de sierappel hangt nog vol. 

Een puttertje (ook wel distelvink genoemd, of andersom) kwam zonnebloempitten eten. De zonnebloem had zichzelf in het strookje bij het huis gezaaid, naast het raam. Dus ik zat op de eerste rij te genieten. 

Op het tuinblog van De Houtstek las ik een mooi gedicht van Remco Campert dat prachtig past bij de laatste roosjes die nu bloeien. Voor Hof van Jaantje moeten we het even aanpassen naar 'roze roos': 

De witte roos

het was laat in het jaar

ach eigenlijk bedoel ik eind november

de negenentwintigste als ik het wel heb

zo om een uur of vier in de middag

(op de minuut af weten is moeilijk

zowel van tevoren als achteraf

slechts tijdens had het gekund

maar ik lette niet op de tijd)

toen van de witte roos

het laatste blaadje losliet

en neerwaarts warrelde

donkerende grond tegemoet

Weer code geel

Code geel in verband met gevaarlijk weer.

...Vrijdagmiddag en vrijdagavond kunnen er zware windstoten voorkomen van ongeveer 90 kilometer per uur. Ook is er kans op onweer...

Zo waarschuwde het KNMI ons donderdag. Dat deed me denken aan het blogbericht dat ik in maart schreef: code geel. Hof van Jaantje zag toen geel van de bloeiende voorjaarsbloemen. Nu in het najaar dus weer code geel, oftewel eindelijk echt herfstweer. Het viel hier vrijdag allemaal best mee. Behoorlijk wat wind en regen maar niets om wakker van te liggen. Degenen die er op het fietsje door moesten, zullen dit anders ervaren hebben. En, is er in Hof van Jaantje net als in maart nu ook nog 'geel' te vinden? Een rondje met het fototoestel door de tuin leverde nog aardig wat gele plaatjes op. 

In de herfst neemt het bladgroen in de bladeren af en komen de andere kleuren tevoorschijn. 

Natuurlijk heel wat bladeren met een mooi, geel herfstkleurtje. 

Maar ook nog een paar gele bloemen:

De kamperfoelie bloeit en geurt ook nu nog.

En de teunisbloem denkt ook nog niet aan stoppen. Het slakje maakt er dankbaar gebruik van en eet het buikje rond. 

En tot slot een aantal gele vruchten: 

Deze mogen niet ontbreken in de herfst, kalebassen uit de volkstuin. 

Een appeltje voor de vogels.

Een hele tijd waren gele bloemen niet populair bij de tuinliefhebbers, te fel, te opdringerig, lastig te combineren met andere kleuren. Pastelkleuren en wit voerden de boventoon. Langzaamaan komt geel weer terug in de borders. Gelukkig maar want het maakt de tuin een stuk vrolijker en pittiger. Met gele bloemen haal je het zonnetje in de tuin, zelfs op een sombere, bewolkte dag. In Hof van Jaantje combineer ik gele bloemen met andere warme kleuren: oranje en rood. In een andere border is de kleurcode geel/wit. Dat zijn vrij 'veilige' combinaties, maar het kan ook gewaagder. Denk ik net als aan het begin van dit blogbericht weer even terug aan het voorjaar, toen ik in de Keukenhof spetterende kleurencombinaties zag. 

Geel met roze? Waarom ook niet. In het tulpje 'Lilac Wonder' zijn deze twee kleuren van nature aanwezig. Narcis 'Hawera' maakt met zachtgeel tussen het tere tulpenroze een lief voorjaarsboeket. 

Nóg uitbundiger: verschillende rassen gele tulpen, én geel/rood, in combinatie met het harde roze van het gebroken hartje (Dicentra spectabilis), zeker een spektakel! 

Op de schop

In 2006 betrokken wij dit huis en maakte ik plannen voor de herinrichting van de tuin. De paden bleven liggen, borders werden vergroot, gras omgespit en de ontstane borders ingericht als vaste plantenborder. De borders werden op kleur ingeplant: roze/purper, geel/rood/oranje, geel/wit, blauw/wit, blauw/geel. En zo bleef het in grote lijnen, nu alweer negen jaar. Hier en daar werd er nog eens een reepje gras omgespit om de border nog wat ruimer te maken, er kwam een kruidentuintje bij, haagjes werden geplant, planten groeiden en bloeiden of gingen dood en werden vervangen, zoals dat gaat in een tuin. Ik ben nog steeds tevreden over de inrichting en de kleurencombinaties in de borders alleen met de blauw/gele border wil het niet zo lukken. Eigenlijk is 'ie alleen in het voorjaar echt blauw/geel en in de zomer overwegend zachtgeel met hier en daar blauw of eigenlijk meer violet. Rommelig ook, deze border, ondanks verschillende pogingen om er met groepen planten weer een geheel van te maken. Dus na een paar jaar aansukkelen gaat de border op de schop! 

In den beginne....

...een paar jaar later...

...nu!

Behalve dat het  niet zo wilde lukken met geel/blauw, had ik ook nog een wens: ruimte voor een pluktuin met een bonte stoet van een- en meerjarige planten waar ik  naar hartenlust van kan knippen en snijden om boeketten te maken. Tot nu plantte ik een en ander tussen de vaste planten in de borders maar dat werkte toch niet zo goed. Meestal stonden ze tussen het vaste spul weg te kwijnen. En dan moest er natuurlijk ook rekening gehouden worden met de kleurencombinaties in de borders. 

blauw/geel in het vroege voorjaar

'blauw'/geel in de zomer

De afgelopen weken ben ik bezig geweest met het stukje bij beetje leeghalen van de border en ook de komende weken zal dat nog zo zijn. Zwaar werk dus iedere keer haal ik een stukje leeg. Ik ben begonnen tussen de palen van de pergola, een schaduwrijk stukje en niet zo geschikt voor plukbloemen. Daar heb ik het longkruid (Pulmonaria officinalis) wat verspreid langs de randen van de border groeide uitgeplant. Daartussen nog wat akeleien en wat verdwaalde bolletjes. 
Jaren achter elkaar plantte ik de bekende in huis bloeiende blauwe druifjes en narcis 'Tete a Tete' na de bloei uit in deze border. Na het inrichten van dit randje langs de border, werd het grote spul uitgespit en daar ben ik nu nog mee bezig, vooral het verwijderen van de Lysimachia 'Firecracker' kost veel tijd. De vlezige, kruipende wortels zijn maar lastig uit de klei te krijgen. Gelukkig hebben we weinig regen gehad de laatste tijd. Het leeghalen is natuurlijk nog maar stap 1 van het herinrichtingsproces, wordt vervolgd! 

Longkruid, vrolijke bloemetjes in het voorjaar en de rest van het jaar mooi gespikkeld blad. 

Een hoekje kaal, emmers met planten en bolletjes die ik ergens anders weer ga uitplanten. De planten gaan nu in rust en kunnen goed verplant worden. 

Het schiet al lekker op. 

Blad van de Blauwe regen, knalgeel in de herfst, maakt een mooi tapijtje op het terras.