Regen en hagel, wind, guur. In de verte hoor ik de koperblazers op de kade Sinterklaas verwelkomen en ik denk aan de kleumende ouders en kinderen met rode snotneusjes, bedelend om een handje pepernoten. Zou de goede Sint wel komen nu hij 't weer zo lelijk vindt...de regels van het sinterklaaslied komen spontaan bij me op als ik naar buiten kijk. Maar natuurlijk komt de sint, met zijn pieten - nog steeds met watervaste, donkere schmink.
 |
Hoor, de wind waait door de bomen...Wat ging het tekeer afgelopen week. De wind blies het tuinmeubilair aan de kant en danste over het terras. Over klimaatverandering hoorde ik een interessant gesprek op Vroege Vogels radio. Zo'n warme herfst voelt natuurlijk wel lekker voor ons maar het is niet normaal en heeft grote gevolgen voor de natuur waar wij in leven.
|
 |
| De bessen van de vuurdoorn geven nog lekker veel kleur. De vogels, vooral merels, beginnen nu van de bessen te eten. |
 |
| En ook de sierappel hangt nog vol. |
 |
| Een puttertje (ook wel distelvink genoemd, of andersom) kwam zonnebloempitten eten. De zonnebloem had zichzelf in het strookje bij het huis gezaaid, naast het raam. Dus ik zat op de eerste rij te genieten. |
Op het tuinblog van De Houtstek las ik een mooi gedicht van Remco Campert dat prachtig past bij de laatste roosjes die nu bloeien. Voor Hof van Jaantje moeten we het even aanpassen naar 'roze roos':
De witte roos
het was laat in het jaar
ach eigenlijk bedoel ik eind november
de negenentwintigste als ik het wel heb
zo om een uur of vier in de middag
(op de minuut af weten is moeilijk
zowel van tevoren als achteraf
slechts tijdens had het gekund
maar ik lette niet op de tijd)
toen van de witte roos
het laatste blaadje losliet
en neerwaarts warrelde
donkerende grond tegemoet
Wat een mooie foto's en leuk stukje
BeantwoordenVerwijderen