zondag 27 maart 2016

De beeldschone narcis

"Hoe zit het nou met al die bollen die je in de grond hebt gestopt, komen die een beetje op?" vroeg mijn man en hij dacht aan alle euro's die in het najaar - in de vorm van bloembollen - de grond in waren gegaan. Ik zal hem eens een rondleiding door de hof geven en laten zien dat het vol staat met tulpen- en narcissenloof en kan hem zelfs al enkele bloemknoppen aanwijzen. Het gaat komen, nog even geduld. De witte narcis 'Thalia' gaat denk ik deze week nog bloeien, net ná Pasen. Altijd gevaarlijk om bloemen en planten een Nederlandse naam te geven die met een tijdstip te maken heeft. Paaslelie, tsja nu valt Pasen eind maart en een ander jaar misschien wel eind april. Hier en daar bloeit er in Hof van Jaantje al een narcis, maar de meesten zitten nog in de knop. 


Het is een prachtig maar ook treurig verhaal, hoe de narcis aan haar naam kwam:
De Griekse mythe verhaalt over een beeldschone jonge man, Narcissus genaamd. Een jongen die liever buiten in de natuur was, dan in het gezelschap van mensen. De nimfen vonden hem arrogant omdat hij nooit met ze wilde praten en altijd weer wegvluchtte, het bos in. Eén van de nimfen werd verliefd op de knappe Narcissus, maar hij beantwoorde haar liefde niet. De arme nimf kwijnde weg van liefdesverdriet tot alleen haar stem nog over bleef. De andere nimfen zinden op wraak en vroegen Aphrodite, de godin van de liefde, Narcissus te straffen. Zij zorgde ervoor dat Narcissus voor straf verliefd werd op zijn eigen spiegelbeeld. Toen hij wilde drinken uit een bron, zich voorover boog en zijn spiegelbeeld in het water zag, kon hij niet stoppen met kijken en bewonderen - zoiets moois had hij nog nooit gezien. Verliefd boog hij naar het water om deze schoonheid te kussen, hij verloor zijn evenwicht en verdronk. De nimfen schrokken toen ze hoorden dat Narcissus was verdronken - dit hadden zij niet bedoeld! Ze wilden hem plechtig begraven maar in het gras bij de bron vonden ze alleen een prachtige gele bloem op een lange ranke steel...



Vrolijk Pasen!

zondag 13 maart 2016

In de knollentuin

Prachtige knollen van de grootgrutter.
Wat een prachtig weekend en wat een geluk dat ik drie dagen vrij was! Je snapt, Jaantje was in haar knollentuin. 
(knollentuin* in de uitdrukking hij is in zijn knollentuin [hij heeft het echt naar zijn zin] {1678} is ontleend aan het beeld van de haas, vgl. engels to be as happy as a pig in a turnip-field.)
Ja echt, ik voelde me zo blij als een varken in een veld rapen. Dat begon woensdag al toen ik op mijn wekelijkse boodschappenronde prachtige biologische dahliaknollen ontdekte, gewoon bij AH. Twee soorten uitgekozen, een lila pompondahlia 'Stolze von Europa' (Europa's trots, dat belooft wat) en een dieprode semi-cactus dahlia 'Black touch', een zweempje zwart nou oké dan maar. Vrijdag de knollen uit hun zakjes bevrijd en opgepot, netjes een labeltje erbij en zolang op de garagezolder gezet. Na de ijsheiligen - half mei, als er geen kans meer is op nachtvorst - kunnen de dahlia's buiten geplant worden. 


De knollen van de dahlia, net een trosje sigaren. 
Het is de bedoeling dat de dahlia's in de pluktuin komen. Pluktuin in aanleg want deze komt op de plek waar tot vorig jaar nog de blauw-gele border was. (lees ook: op de schop) Deze had ik in het najaar, begin winter, al een heel eind leeg gehaald maar een hele tijd was het te nat om er aan verder te gaan. Dit weekend kon ik er weer aan verder werken en het knapt al aardig op. 

In januari de trellis weggehaald.

Zo en weg is dat rare schuine rek. Nu nog 'even' die struiken eruit.

De lonicera-bol moest ook weg, maar dat viel niet mee! En toen ging het ook nog veel en lang en vaak regenen. 
En kijk, met hulp van oudste zoon is de hoek nu helemaal leeg. De plank ligt in het verlengde van de garage en geeft aan waar de compostbakken (ongeveer) moeten komen. 

Nog zo'n karwei: de rand van kinderkopjes weghalen. Daar heb ik toch ook maar even een sterke man bij ingeschakeld. 

Het nieuwe pluktuinplan weer een beetje aanpassen. 
Het is dus wel even iets meer dan alleen een border leeghalen en bloemetjes zaaien, mijn pluktuinplan. Compostbakken (laten) maken, pad verleggen, klimrekken van betongaas plaatsen, haagjes planten.... Al doende bedacht ik vandaag dat het maar een twee jarenplan moet worden. Als de dahlia's dit jaar de grond maar in kunnen, mooi streven toch? 

Peppi was ook in zijn knollentuin, lekker uit de wind en in de zon. 








zondag 6 maart 2016

Sterren na de nachtvorst



Een lieve cartoon van Hanco Kolk in de krant van zaterdag. Ik snap Floor helemaal, na de kale winter kijk je met tranen van blijdschap naar de frisse, groene knoppen. YES, De lente komt er aan! Al doet het weer nogal herfstig aan met wind en regenbuien.
Zaterdagochtend was de tuin getooid met een knisperig wit ijslaagje. Dat levert altijd mooie plaatjes op. Snel naar buiten voor de zon alles heeft laten smelten. De witte krokus 'Ard Schenk' had - heel toepasselijk -  een ijsmuts op. Al die dappere, kleine voorjaarsbloeiers hebben heel wat te verduren maar zodra de zon door komt, staan ze te stralen op hun steeltjes. 



Een stralend voorjaars-sterretje, en ik zag nog meer sterren in de tuin: 


Bevroren mos
Huislook

De uitgebloeide zonnehoed-stengels (Echinacea), zijn veranderd in ijssterren. 

Nou en verder is het kleddernat in de tuin en het ziet er niet naar uit dat er al een droge, zonnige periode aan komt. Vandaag wat planten verplant, soppen in de klei en mijn tuinhandschoenen werden steeds dikker door alles wat er aan vast bleef plakken. Hier en daar nog wat gesnoeid en dat was het dan wel weer. Geduld! 
Binnen is het al lente. Nog even en de tulpen bloeien ook in de tuin, ik kijk er naar uit!



p.s. 
Na het schrijven van dit blog ging ik de kippen eten geven en wat vond ik in het hok? Het eerste ei! 

Extra graantjes...

...extra lekker eitje!