De boom staat.

De boom staat! Het mag duidelijk zijn dat het hier niet om een kerstboom gaat, die zijn inmiddels wel uit de meeste huizen verdwenen; aan de kant van de straat gezet, ingegraven of als het een kunstboom betreft onder een oud laken naar zolder gehesen; ik heb die van  mijn moeder vanaf de vlizotrap een 'kontje' mogen geven, en hup daar ging 'ie het trapgat door. Bij ons is de guirlande opgerold en samen met de kerstfrutsels naar zolder gebracht. Kerst is voorbij, het nieuwe jaar al weer een week oud, over tot de orde van de dag. Maar ik begon dit blog met de mededeling dat de boom staat, geen kerstboom dus maar een mooie, nieuwe boom in een van de borders in de hof. Dat duurde even, ik wilde wel al heel lang een boom erbij maar welke dan en hoe ga ik dat betalen want een boom kost gewoon veel geld. In april werd ik vijftig jaar en dat was een mooie gelegenheid om als cadeau een bijdrage voor een boom te vragen. De keuze in bomen in pot is niet heel groot en bomen met kluit koop je in de winter dus de enveloppe met een mooi bedrag ging netjes in de la, nu nog beslissen wélke boom. 

In deze border moet 'ie komen, de nieuwe boom. Ik plantte er een paar jaar geleden een rode meidoorn maar die ging dood en deed alleen nog even dienst als kapstok...

Ik ben een liefhebber van vruchtbomen want daar heb je dubbel plezier van, sierwaarde én oogst. Dus ik twijfelde tussen een walnoot of een moerbeiboom. Maar was dat nu wel zo praktisch in de sierborder en zou dat wel goed groeien daar tussen de planten met een coniferenhaag in de rug? Ik zocht een boom die in de natte kleigrond wil groeien en tegen de stevige zuidwestenwind kan, en hij moest er natuurlijk mooi uitzien. Zo kwam ik uit bij de amberboom (Liquidambar styraciflua 'Worplesdon') een van oorsprong Amerikaanse boom met esdoorn-achtig blad wat in het najaar prachtig roodoranje verkleurt. 

Blad van de amberboom.

Amberbomen in de herfst.

Ik bestelde de boom bij een hoveniersbedrijf, via de webshop, en daarna was het wachten op de levering. Eergisteren werd onze Amber bezorgd, een kaarsrecht boompje met mooie vertakking, toch altijd spannend vind ik, zo via internet. Toen begon de klus om de boom de grond in te krijgen. De vorst was uit de grond, stelde hier ook niet veel voor, dus de spa kon er in. Toen ik een gat ruim ter grootte van de kluit had gegraven, schakelde ik mijn twee sterke mannen in om de boom er in te zetten. Dat viel nog niet mee en toen moest ik de mannen tot mijn grote spijt meedelen dat het plantgat toch eigenlijk nét niet diep genoeg was. De boom moest weer uit het gat! Dat lukte ons met heel wat trekken en duwen. Nog wat verder graven in de klei, waar ook nog heel wat puin onder verstopt zat, tot het gat nu echt zeker weten groot genoeg was. De boom er weer in laten zakken en toen mocht ik het verder zelf uitzoeken, de mannen verdwenen weer naar binnen. "Als je nog eens wat weet...."

Mest, compost en water bij de kluit en daarna het gat gedeeltelijk dicht gegooid. Eerst boompalen erbij, boomband rond de stam en dan de rest van de aarde rond de boom geschept. De boom staat! 

Daar is 'tie dan...

ZWAAR!

De boom staat, groeien maar. 

Meer info over de amberboom: Liquidambar
Hoe plant je een boom met kluit: aanplantinstructie

In deze instructie staat dat je het gaas en jute wat om de kluit zit niet mag verwijderen. Ik heb dat wel gedaan omdat het me sterk lijkt dat het grove gaas van ijzerdraad (wat om het jute zit) snel verteert. Op internet zowel voor- als tegenstanders van het planten van een boom met gaas en jute. De kluit bleef mooi heel, een teken dat onze boom een goed wortelgestel heeft.