Eigen huis en puin

Ik ben gek op woonprogramma's waarin fantastische make-overs worden uitgevoerd. Na een vlotte kennismaking met huis en bewoners, bedenkt een hippe stylist een strak plan en wordt een saaie huiskamer gestript, geschilderd, behangen en weer ingericht. Op wonderlijke wijze is de verf daar binnen een uur gedroogd en schuren, gronden en daarna aflakken komt ook nooit in beeld. Behang bobbelt niet en een team van handige Harry's maakt in een handomdraai een kast-bank-lambrisering-tafel...Bewoners zijn sprakeloos en tot tranen geroerd als ze hun woning - na één dag! - weer betreden en herkennen deze vaak niet meer terug. Geweldig. 

Nu zag ik onlangs dat ze af en toe ook een tuin aanpakken, dat is echt lachen: een interieurstilist die een tuin gaat inrichten. Alsof het een woonkamer zonder plafond betreft, wordt er een leuk plan getekend waar dan lukraak wat groen aan toegevoegd wordt. Het ziet er natuurlijk prachtig uit maar een tuin is geen huiskamer en planten en bomen zijn geen accessoires die je zomaar neer kunt zetten waar jij het wilt. Ieder zijn vak, ze laten tenslotte ook geen hovenier de woonkamer inrichten. stylist doet tuin 

Na heel wat uurtjes inspiratie
opdoen, schetsen, gummen,
passen en meten ligt er een
voortuinplan. 

Het inrichten en beplanten van een tuin, dat doe je niet zomaar in een dag of weekend. Wil je een geslaagde make-over, dan moet je een gedegen plan hebben waar goed over is nagedacht. Het gaat tenslotte om een ruimte buiten met natuurlijke invloeden als bodemgesteldheid, ligging - zon, schaduw - klimaat, gebruik van de ruimte enz. En je werkt met levende wezens - de planten, struiken en bomen die in de tuin komen, moeten het zo naar hun zin hebben dat ze jarenlang kunnen groeien en bloeien en eventueel ook vrucht dragen. 

In januari ben ik begonnen met de herinrichting van de voortuin van Hof van Jaantje (lees hier) met de volgende uitgangspunten (lees ook hier): 

• onderhoudsvriendelijk
• wintergroen
• bodembedekking
• hoogteverschillen
• diervriendelijk
• structuur
• praktische indeling - looproute

Het plan ligt er en op TV zou er nu binnen een dag ook een nieuwe tuin zijn, maar dit is geen TV maar real-life. En hoe gaat het dan in het echte leven? Je pakt op een zonnige lentedag de spitriek en begint met het uitspitten van onkruid, heel veel onkruid. En puin, heel veel puin. Want op zo'n dertig centimeter diepte ligt een laag dakpan- glas- en baksteenscherven. En een pannendeksel. Stiekem hoop ik op die pot met gouden munten te stuiten. De grond ruikt op sommige plaatsen echt rot, het water kan natuurlijk niet goed weg door die laag met puin. In een paar uur had ik slechts zo'n twee vierkante meter omgeploegd en stond er een kist vol puin, dit schiet niet op. Ik hoop maar dat niet de hele voortuin vol puin ligt. En verder - ik heb er een jaar voor uitgetrokken om de voortuin aan te pakken - tuinieren is geduld hebben. 

En zo moet het gaan worden. Blokaanplant van liguster, olijfwilg, struikklimop, berberis en bottelroos afgewisseld met vaste planten, siergras, krentenboompjes, toefje Forsythia en een sierappel.

Valt het met het puin even tegen, in de rest van de Hof is het genieten van de bolletjes en planten die in bloei komen:

Lenteboeketje van longkruid (Pulmonaria), oosterse sterhyacint (Scilla siberica), blauw druifje (Muscari) en Helleborus orientalis. Grappig dat het longkruidbloemetje als het uit de knop komt roze is en dan langzaam verkleurt naar blauw. Een mooie en makkelijke plant die geliefd is bij de hommels. 

Het longkruid-bloemetje verkleurt van roze naar blauw en zorgt zo voor zijn eigen make-over. Daar kan geen stylist tegenop.