Vanuit mijn luie stoel

Bloemaren van Lysimachia
ephemerum - wederik. 

Vanuit mijn luie stoel in een hoek van de huiskamer kan ik van alle kanten de tuin in kijken. De stoel staat bij het raam aan de voorkant en tevreden kijk ik naar de voortuin; de jonge aanplant staat er prima bij, de klus was precies op tijd geklaard nu het weer omslaat naar herfstbuien. Iets meer naar links, door het raam in de zijgevel zie ik de laatste druivenbladeren wapperen in de wind, verderop de vijg die op het laatste moment nog wat rijpe vruchten geeft. Merels landen er in om daarna in de vuurdoorn ernaast te duiken om zich tegoed te doen aan de oranje bessen. Door het andere raam in de zijgevel zie ik de verdorde, bruine zonnebloem. Er zitten nog pitten in de bloemhoofden, kom maar snoepen meesjes en puttertjes! Kastanjebladeren waaien tegen de schuifpui in de achtergevel en blijven in een hoop in de hoek liggen. Kat Peppi ligt graag op zo'n stapel droge bruine bladeren. Achter de kastanjeboom in de border zwiepen de grassen heen en weer in de wind. Het blad van de bolacacia's is nog aardig groen, maar het zal niet lang duren voordat de ovale blaadjes geel kleuren en de tuin in waaien. En boven dat alles jagen de wolken voorbij in een knalblauwe lucht. Ik sta op, pak mijn fototoestel en maak een rondje door de tuin. 

De herfst is voor veel siergrassen het jaargetijde om de show te stelen. 

Deze gevlekte dovenetel Lamium maculatum 'Beacon Silver', is een van mijn favoriete bodembedekkers vanwege het frisse zilvergroene blad. Soms wat last van schimmels - dan wordt het blad bruin - in dat geval de plant tot de grond toe afknippen en al snel zal er nieuw fris blad terug groeien. Heeft graag vochtige grond en een zonnige tot lichtbeschaduwde plek in de tuin. De plant bloeit in mei-juni maar laat zoals je ziet ook daarna af en toe een bloemetje zien. 

Twee stekelkoppies. Boven de kogeldistel Echinops ritro, die van diepblauw naar bruingrijs is verkleurd. Elk stekeltje bevat een zaadje, nageslacht gegarandeerd. Daaronder een zaadhoofd van de eenjarige Scabiosa atropurpurea. Zaait zichzelf makkelijk uit in vruchtbare grond. Hier en daar groeien - waar zaden op de grond zijn gevallen - al nieuwe planten in de pluktuin. Hoef ik in het voorjaar alleen nog maar te beslissen waar ik ze laat staan en waar niet. 

Een van de laatste zonnebloemen. Een kleinbloemige soort deze Helianthus debilis. 

Zo op mijn ronde door de tuin zie ik links en rechts klusjes die ik nog best even zou kunnen doen. Terug in de luie stoel, of toch even een oude broek aan en wat in de tuin rommelen? Eerst even een broodje eten.... en toen ging het regenen.....dan eerst een blogbericht schrijven.....en nu is het weer droog. Zal ik dan toch nog even naar buiten gaan?