Het lege nest

Elissa Farrow Savos -
empty nest II

Nu afgelopen zaterdag ook onze oudste zoon vanonder moeders rokken is gevlogen, verwerken wij ons 'lege nest syndroom' door plannen te maken voor ons nieuwe huis. In de stromende regen reden we er nog eens heen om kennis te maken met de huidige eigenaars en of we nog een en ander over wilden nemen? Aangezien we kleiner gaan wonen en zelf spullen genoeg hebben, waren we daar snel over uitgepraat. Maar we krijgen er steeds meer zin in en zullen dan over een paar maanden met een goed gevoel ons huidige hof en huis verlaten. 

Minder dan ooit heb ik nu tijd en, eerlijk gezegd, zin om in de tuin bezig te zijn. Meer dan gras maaien en dahlia's knippen, hier en daar het hoognodige wieden doe ik eigenlijk niet. Wel heb ik toch nog heel wat potten gevuld met stekjes en zaailingen om straks mee te verhuizen naar de nieuwe hof. Verder is het gewoon weer genieten hoe de tuin langzaamaan steeds meer in herfstkleuren wordt getooid. De eerste herfstasters bloeien, de hortensia's kleuren mooi rood. Oranje bessen aan de vuurdoorn en dieppaarse druiven tegen de gevel waar we lekker van kunnen snoepen. Maar, waar zijn eigenlijk de merels die altijd op de druiven en bessen afkwamen? 

Ik hoorde het ook al van andere tuinliefhebbers - er komen helemaal geen merels meer in de tuin. Op de website van Sovon (vereniging van vogeltellers) lees ik dat voor het derde opeenvolgende jaar merels in Nederland getroffen worden door het Usutu-virus. Een voor merels dodelijk virus dat wordt overgebracht door muggen. Ook in Zeeland zijn er nu slachtoffers van dit virus gevonden. Zelf heb ik geen dode merel(s) in de tuin gevonden maar levende dus ook niet. Nu laten vogels zich in de nazomer toch minder zien omdat ze dan in de rui zijn, "merels gedragen zich dan opmerkelijk stiekem", lees ik op de Sovon-site, en ook dat er voldoende voedsel in de natuur te vinden is waardoor ze minder de tuinen bezoeken. Laten we hopen dat dit de reden is van hun afwezigheid en dat er nog voldoende gezonde merels over zijn. Kunnen we in het voorjaar weer van hun prachtige ochtendgezang genieten. 

Vandaag was het heerlijk zonnig en toen ben ik alle prullaria in 'het hokje' maar eens gaan opruimen en inpakken. In de klompen die daar voor de sier uitgestald waren, zat houtworm - weg ermee. En die verroestte lantaarns? Het staat misschien wel rustiek, maar toch gingen ze in de kliko. De 'horen, zien en zwijgen - boeddha's' die ik ooit van een vriendin cadeau kreeg verhuizen wel mee. Als je die lachende dikkerds ziet, krijg je gelijk een goed humeur. 

Meer over het Usustu-virus en de merelsterfte: website Sovon