Plan op papier komt tot leven

Buiten, in de schaduw van de prunus, schrijf ik dit nieuwe blogbericht. Wat een genot om lekker buiten te zijn. Niet alleen vanwege de zomerse temperaturen van dit weekend, maar ook omdat de werkmannen klaar zijn met de aanleg van paden, terrassen en omheining in en om ons nieuwe Hof van Jaantje.

Bijna drie weken geleden begonnen ze met het uitvoeren van mijn plan - spannend want hoe zou mijn ontwerp er in het echt uit gaan zien? Ik had er heel wat uurtjes op zitten broeden, zelfs voordat we verhuisd waren was ik in mijn hoofd al plannen voor de herinrichting van de tuin aan het maken. Eenmaal verhuisd en ook nog gestart met de cursus tuinontwerpen, kon ik concreter aan de slag: meten, tekenen, nog meer meten en tekenen. Eerst op papier en daarna op de computer. 

Nu liepen er mannen met mijn plan op een a-viertje door onze tuin, terwijl ik aan het werk was en dus verder geen toelichting kon geven. Na iedere werkdag reed ik vol verwachting terug naar huis; hoe zou het er vandaag weer uitzien? Heb ik alles wel goed uitgemeten? Komt het pad waar ik het hebben wil? Discussiepunt met Arie was de afmeting van de parkeerplaats: ik wilde 'm een heel stuk korter maar wel breder, volgens hem was dat veel tekort en natuurlijk zocht hij steun bij de uitvoerende deskundigen. Uiteindelijk is de parkeerplaats toch iets langer maar wel net zo breed als op het ontwerp. Verder zijn er eigenlijk ten opzichte van het ontwerp geen wijzigingen en ben ik dus eigenlijk gewoon trots dat mijn ontwerp zo goed uit de verf is gekomen. 

Levering van de tegels die nog dagenlang onze oprit zouden blokkeren, je moet er wat voor over hebben

Ook was het twee weken lang erg zanderig overal. De stofzuiger maakte overuren. 

De voortuin, zal het ooit goed komen?

Jazeker, het kwam goed! Kijk eens hoe strak de bestrating er ligt. Een heerlijk breed pad naar de voordeur (die bij ons aan de zijkant zit), en langs de voorgevel naar de poort naar achteren. We kunnen nu zowel linksom als rechtsom rond het huis lopen. 

Het terras bij de prunus (waar ik nu dus zit te schrijven), bewust niet bij de voorgevel omdat het daar erg warm wordt, maar wat meer in het midden van de tuin waar het - zeker in de schaduw van de boom - heel wat aangenamer zitten is. Aan deze kant van de tuin hebben we een metalen hekwerk laten plaatsen waar klimop tegenaan komt. Omdat het natuurlijk even duurt voordat het dicht is gegroeid, hebben we er rietmatten tegenaan gezet. 

Nog een fijne plek om te zitten, het prieel in de achtertuin. Prieel en schuttingen zijn van duurzaam, onbehandeld Douglas-hout. 

In de achtertuin hebben we de grindtegels en het grind wat in al in de tuin lag hergebruikt. Grindtegels liggen ondersteboven als staptegels met grind ertussen. In de voortuin hebben we nieuwe tegels. Licht en glad, kan ik lekker op blote voeten lopen. 

Heinz is weer uit zijn kratje gekropen en verbaast zich over de metamorfose. Hij staat hier voor de stapel bakstenen die uit de grond is gekomen. Ik heb er een los muurtje van gestapeld - in gedachten noemde ik het al 'de Muur van Adriana' met een knipoog naar de 'Muur van Hadrianus' maar jongste zoon dacht meer aan de klaagmuur en neemt bij een volgend bezoek een paar briefjes mee om ertussen te steken.