In geuren en kleuren

Dwergsering: Syringa meyeri 'Palibin'

Al wiedende zit ik nogal eens wat te overdenken, draait altijd maar door hè die fabriek in je hoofd. Afgelopen week zette mijn neus mijn gedachten in werking: mmm wat ruikt daar zo lekker? O dat is de dwergsering, goh die ruik ik dus op tien meter afstand nog. Citroen...ah dat is het blad van het citroenkruid... Wat heerlijk toch die geurige verrassingen in de tuin. Vast allereerst zo gegroeid om dieren te lokken om voor de bestuiving en dus het voortbestaan van de plant te zorgen maar daar profiteren wij als mensen toch maar mooi van mee. En zo bedacht ik dus dat ik wel een blogbericht kon wijden aan geur in de tuin. 

Citroenkruid 
Artemisia abrotanum 

Een tuin zet alle zintuigen aan het werk. Allereerst zien we de tuin: je let bij de inrichting op kleuren en vormen. Dan is er ook nog van alles te horen: vogels die fluiten, het ruisen van de wind en misschien het kabbelen van water. En dan ruiken we de tuin: heerlijk fris na een regenbui, geur van gemaaid gras en een zoete vleug van een geurende bloem. Om alle zintuigen aan het werk te zetten, kunnen we de tuin ook nog voelen en proeven. Met je blote voeten over het gras lopen, met je hand het zachte blad van de ezelsoor aaien. Een nog warme aardbei in je mond stoppen of even op een blaadje munt kauwen. Geur is het extraatje in de tuin dat je ineens kan verrassen. 

De geur van gemaaid gras vind ik ook erg lekker ruiken. 

Ook wel eens een bosje rozen gekregen en hoopvol je neus erin gestoken om hem daarna teleurgesteld er weer uit te halen? Waar is die rozengeur gebleven?! Veel bloemen zijn doorgekweekt op kleur, vorm en houdbaarheid en daarbij is de geur verdwenen. Voor een snijbloem is dat niet zo'n probleem maar in de tuin is het een ander verhaal, zoals gezegd is geur bedoeld om insecten voor bestuiving aan te trekken. Een bij kan niks met een doorgekweekte dubbele bloem zonder geur en waar de meeldraden niet te vinden zijn tussen de vele bloemblaadjes. In de tuin zie ik dus liever de 'oervorm' van de bloem, zo dicht mogelijk bij de wilde soort, want wij zijn niks zonder de bij. Er zijn ook zat bloemen die niet geuren maar door de vorm en kleur van de bloem de insecten naar de meeldraden lokken. 

Geurkampioen onder de klimmers: kamperfoelie

Er zijn ook bloemen die 's avonds pas gaan geuren, zoals kamperfoelie, de nachtvlinders vinden zo de weg naar de bloemen. Bij voorkeur dus aanplanten vlak bij de plek waar je op een zwoele zomeravond met een roseetje gaat zitten. Het is sowieso een goed idee om geurende planten dicht bij het terras of een zitje te planten. Of op plaatsen waar je vaak langsloopt, doordat je de planten aanraakt, komt de geur vrij. 

Geur komt natuurlijk niet alleen van bloemen, veel planten hebben geurend blad. Trekken geurende bloemen dieren aan, geurend blad kan de plant juist beschermen tegen vraat van dieren. Andere planten geuren doordat het vocht in de plant door warmte verdampt, zoals wij zweten. Alleen ruikt dit bij planten vaak aangenamer dan bij mensen, denk maar aan lavendel of rozemarijn. Veel geurende planten vinden we in de kruidentuin. Geurende planten, ik word er blij van. Zo werd ik gisteren tijdens het wieden in de border (ja er moet nog steeds gewied worden) getrakteerd op de zoete dropjesgeur van de venkelplant, mmmm.

Nog een geurkampioen: blauwe regen