Cadeautje uit de compost.

Soms lukt iets wat je verschillende keren vergeefs hebt geprobeerd ineens moeiteloos. Zo ging het bij mij met het opkweken van een avocadoplant. Al een aantal keer probeerde ik een pit te laten ontkiemen met behulp van de 'prikkertjesmethode': in een schone, droge pit steek je vier cocktailprikkers of satéstokjes, je vult een glas of potje met water en hangt de pit er met z'n kontje nét in. (volledige beschrijving: hetkanwel) Zoals op de foto's te zien is, zal er na verloop van tijd een wortel uit de pit groeien en daarna spruit de pit uit en volgen de bladeren. 

Ziet er eenvoudig uit hè?! En toch mislukte het bij mij telkens weer. Ik wil niemand ontmoedigen en misschien lukte het jou wel, maar bij mij verdampte het water te snel - sneller dan ik het door had en bij kon vullen - of vonden de katten het geheel wel leuk om mee te gaan spelen - vooral de prikkertjes. Dus exit avocadopit. Vervolgens gingen deze dikke, bruine jongens gewoon met het groenafval mee naar de gemeentereiniging. 

Nu ik grotere compostbakken heb, én bokashi (lees: aardse zaken ) gooi ik tegenwoordig meer keukenafval op de hoop en dus ook de avocadopitten. Was wel benieuwd of deze dikkerds makkelijk zouden verteren. Bij het omscheppen van de bakken eind juni ontdekte ik dat een avocadopit het prima naar zijn zin heeft in de warme, vochtige compost. Het bleek een uitstekend plekje te zijn om te gaan ontkiemen! Een pit met al forse wortels en beginnende stengel kwam tevoorschijn. Zomaar zonder dat ik het wist of er enige moeite voor had moeten doen, een cadeautje dus. 

Avocado ontkiemt in composthoop.

Ik vulde een pot met compost, vleide de pit er voorzichtig in en zette de pot in de koude bak. Daar is ´ie lekker verder gaan groeien. Paar weken geleden heb ik hem al weer in een grotere pot verplant en nu staat de plant bij de schutting in het zonnetje te stralen. In de winter mag hij naar binnen en ik hoop dat hij het daar net zo naar zijn zin zal hebben en lekker door blijft groeien. Moraal van het verhaal: vergeet de prikkertjesmethode en stop een avocadopit gewoon in een warm, vochtig, broeierig bedje! 

Twee maanden later al een hele plant.

Een volgroeide avocadoboom.

Zomaar voor de lol stopte ik een paar citroenpitten in een potje, van de vijf is er - na een paar weken - één gaan ontkiemen. 

Vol verwondering hoe het allemaal zo kan groeien uit een zaadje - klein of groot.
Mooie illustratie uit het boek 'Seizoenen' van Blexbolex.