Aardse zaken

Peppi schrikt niet van een buitje

Naar binnen gedreven door de regen, de natuur gaf aan dat het tijd was om te stoppen. Dit weekend weer eens lekker wat kunnen doen in de tuin. Eerst bij huis begonnen, het was een rommeltje op het terras onder de kastanjeboom: uitgebloeide narcissen stonden nog in de zinken teil en de viooltjes in de potten hadden ook hun beste tijd gehad. Alle oude zooi ging op de composthoop, behalve de narcissen die mogen in een oude emmer wachten tot ze in het najaar weer geplant kunnen worden. Met verse grond (half compost - half kokosaarde) alles weer ingeplant met eenjarigen. Nu is het weer netjes en gezellig bij de achterdeur. Op het grote terras net als vorig jaar een pottentoren gemaakt, dit keer ingeplant met geurige witte jasmijn en paarse Heliotropium (ruikt naar vanille). Daar tussen nog blauwe lobelia's. Dat wordt vast een mooie blauw-witte waterval. De jasmijn kocht ik als klimplant, maar ik heb de stokjes weggehaald en dan heb je dus een hangplant. Een paar ranken heb ik aan de stok vastgemaakt die de toren bij elkaar houdt. 

Pottentoren (van Pisa)

De hangende klimjasmijn. 

Ik zag dat je dit soort pottentorens ook kant en klaar kunt kopen bij het groenwarenhuis maar het is ook makkelijk zelf te doen. De onderste drie potten heb ik eerst half met piepschuim gevuld, daarna pas de plantaarde er op. Anders gaat er wel heel veel kostbare grond verloren, de planten hebben hier genoeg aan. Ook hier gebruikte ik een mengsel van een deel compost - gezeefd uit de eigen compostbak - en een deel kokosaarde. Milieuvriendelijk en voedzaam. Gewone potgrond gebruik ik niet meer. Om die zakken te vullen worden namelijk kilometers veengronden afgegraven, veen wat heel langzaam, denk aan honderden jaren, is ontstaan. In Nederland zijn veengronden beschermd, daarom worden nu in Estland de natuurgebieden leeg geschept, waarbij ook nog eens enorm veel CO2 vrijkomt. Lees verder hierover in het blogbericht 'laag bij de grond'. Nu gebruik ik dus kokosaarde, een restproduct van de kokosnoten die in voeding en cosmetica worden verwerkt. Gemalen kokosbast eigenlijk. Het is licht spul wat langer water vasthoudt dan gewone potgrond. Ik las wel dat het 'ontzout' moet worden, aangezien kokospalmen aan de kust groeien. Dat is dan weer een chemisch proces. Het is ook veel duurder dan de gewone potgrond, vandaar dat ik het meng met zelf gefabriceerde compost (lees hierover dit blogbericht: compost). Een voedzaam mengsel waar de planten goed in groeien. 

De compostfabriek 

Compost omscheppen

De 'opbouwbak', de bak die steeds bijgevuld wordt met tuin- en keukenafval, was zo'n beetje vol, dus tijd om de boel om te scheppen. Er komt dan weer verse lucht tussen het afval zodat het beter zal verteren. Met de spitriek schepte ik de compost in wording in een van de lege bakken. De stoom kwam er af! Een goed teken, warmte helpt het afval verteren en eventuele onkruidzaden overleven de hitte niet. 

In een composthoop kan de temperatuur oplopen tot wel 70 graden! De al wat verder verteerde compost werd in de vrijgekomen bak geschept. In een nog lege bak ga ik nu weer een nieuwe hoop opbouwen. 

Sinds een aantal weken heb ik in de keuken ook een soort composthoop: een bokashi-emmer . Klinkt Japans en ja, dat is het ook. In de bokashi verzamel je kleingesneden keukenafval, in tegenstelling tot de composthoop buiten mag dit ook gekookt afval zijn. Op ieder laagje afval strooi je een beetje Bokashi-starter, dit bevat Effectieve Micro-organismen (EM), waardoor het afval in de luchtdichte emmer gaat fermenteren - verzuren zoals zuurkool in het vat. Na twee weken kan de afvalbrij in de tuin ingegraven worden of toegevoegd aan de composthoop. Zeer voedzaam. Gedurende de twee weken dat de boel staat te fermenteren, moet je regelmatig wat vocht aftappen. Dit vocht kan weer gebruikt worden als vloeibare plantenmest (verdund 1:100). Het is toch geweldig om afval zo nuttig te kunnen gebruiken?! Ik had er de investering wel voor over, de emmers zijn namelijk best prijzig. Je zou ook zelf soortgelijke emmers kunnen maken, is wel te vinden op internet hoe dit moet. 

Kijk nou wie ik tegen kwam tijdens het wieden: de kikkerkoning! We schrokken wel een beetje van elkaar.