Zonder zorgen.

Vorige week was ik met man en zonen een lang weekend in Potsdam, mijn verjaardagscadeau. Even geen Hof van Jaantje - waar na een warme week alles enorm gegroeid was. Aangezien ik het weekend ervoor op kamp was, kun je wel zeggen dat er nu sprake is van enigszins achterstallig onderhoud. Waar zijn de tuinkaboutertjes als je ze nodig hebt? De avond voor vertrek alle tulpen 'gekopt', een wat bruut karwei waarbij de bloem van de steel wordt geknakt. Steel en blad blijven staan tussen de vaste planten en zal langzaam afsterven, op deze manier komt er zoveel mogelijk voedsel in de bol terecht en kan volgend voorjaar het feest weer opnieuw beginnen. 

Afscheid van de tulpen.

Tuinman in de Keukenhof bezig met tulpen koppen. 

We verbleven met z'n vieren in Potsdam - het kleine broertje van Berlijn - in een ontzettend leuk appartement tegenover de Brandenburger Tor, ja die staat zowel in Potsdam als Berlijn, en aten de eerste avond op een terras onder de lindebomen o.a. heerlijke asperges. De volgende dag namen we de S-bahn naar de grote stad, zagen de andere Brandenburger Tor en liepen 'Unter dem Linden' (geen lindebomen te zien, de straat is momenteel een grote bouwput). En natuurlijk volgden er nog veel meer toeristische hoogtepunten maar aangezien dit een tuinblog is en geen reisblog, laat ik het hier maar even bij. Wil je meer lezen over Berlijn dan kan ik deze site van harte aanbevelen: berlijn-blog.nl

Geen lindebomen, wel prachtige, rode kastanjes in Berlijn.

Minder beton en meer groen vonden we de volgende dag in park Sans Souci in Potsdam. Frederik Willem II ofwel Frederik de Grote liet hier in 1745 - 1747 zijn zomerpaleis bouwen om een plek te hebben waar hij eens lekker kon ontspannen sans souci (zonder zorgen). Via een lange laan met aan weerszijden zuilvormige kastanjebomen kwamen we bij een ronde waterpartij met fontein, geflankeerd door halfronde stenen banken (als je aan het uiteinde van de bank iets fluistert, kun je het aan het andere uiteinde haarscherp horen). Daarachter liggen de brede trappen naar het paleis.  

De waterpartij met daarachter de trappen en helemaal boven aan het paleis. 

We zijn er bijna! Elke trap eindigt op een terras met aan weerszijden druivenranken en - achter glas - vijgenbomen. Slim van Frederik om aan de voet van zijn paleis een wijngaard aan te leggen. 

Wat zullen de druiven en vijgen het hier enorm naar hun zin hebben, lekker beschut in het zonnetje. Over de oogst hoefde Frederik zich vast geen zorgen te maken. 

Een van de bijgebouwen in 'Sans souci', begroeid met Blauwe regen die prachtig kleurt bij de zachtgele tint van de muren. De lila struik ernaast is een Judasboom (Cercis siliquastrum). Links op de foto kun je goed de zuilvormig gesnoeide kastanjebomen zien.

En ineens zag ik deze schoonheid staan: een vaantjesboom, ook wel zakdoekenboom genoemd (Davidia involucrata). Heel bijzonder, de twee spierwitte schutbladeren die om de bloem hangen en als zakdoekjes aan de waslijn heen en weer wapperen. 

Daar komt weer een bui aan!

De lucht op de foto's hierboven is stralend blauw en je zou denken dat we prachtig weer hadden. Schijn bedriegt, het was ijskoud en het stralende blauw veranderde regelmatig in loodgrijs waar dan een flinke bui uit viel. Maar desondanks was het een mooie middag zonder zorgen. Wat zeg ik, het was een zorgeloos weekend (op de lege accu van de auto na maar dat was ook weer snel opgelost) waar we vanuit ons eigen hof met plezier op terugkijken. 

Straatgroen in Potsdam, deed me er aan denken dat er van de alliums die ik twee jaar geleden plantte dit jaar helemaal niets meer boven de grond is gekomen. Te nat geweest denk ik.

Laat maar groeien, de stad fleurt er van op.