Draadloos maaien

We hebben geen konijn meer, maar anders...

Er moest dus een nieuwe grasmaaier komen (in het vorige blogbericht lees je waarom). Ik had al eens op internet gekeken wat er zoals te koop is en dan vooral op het gebied van accumaaiers. Voor mij liever geen maaier meer met snoer, de toeren die je moet uithalen om niet over het snoer te maaien lijken nog het meest op ritmische gymnastiek en het beperkt de meters die je af kunt leggen enorm. De aanschaf wilden we niet via een webwinkel doen, we gingen naar een echte winkel zodat we de maaiers in het echt konden zien en een verkoper van vlees en bloed ons van advies kon voorzien - dachten we. Op de afdeling gereedschap van het groenwarenhuis keuze uit twee A-merken accumaaiers. Omdat de blauw-oranje maaiers nog steeds uit veel kunststof onderdelen bleken te bestaan - bij mijn oude maaier was dit een zwak punt wat uiteindelijk tot zijn ondergang leidde - gingen we voor de rood-gele maaiers van het andere A-merk. Er stonden drie types, het verschil tussen de maaiers zat hem alleen in de grootte van het gazon: small, medium of large zeg maar. De kleinste voor 300 tot 350 vierkante meter gazon is voor ons groot genoeg. 

Gras maaien? Wat een onzin, dan ben ik mijn lekkere bedje kwijt. 

Nu waren we op het punt aangekomen waarop we net even wat meer uitleg en advies wilden over de maaimachine. Na enig zoeken vonden we een verkoopmedewerker die netjes vertelde dat hij te weinig wist van grasmaaiers maar telefonisch zijn collega inschakelde. "Er komt zo iemand aan".

Al snel kwam er een vlot meisje aan maar wat zij ons over de maaier kon vertellen, hadden we zelf ook al gelezen op de kaart die er aan hing. Op onze dieptevragen kon ze geen antwoord geven, haar collega - de grasmaaierspecialist - had net pauze, moesten we misschien nog een boodschap doen zodat we later terug konden komen? Eh nee, dat wilden we niet. We besloten maar gewoon voor deze grasmaaier te gaan en het meisje ging in het magazijn op zoek naar de machine. Ondertussen bekeek ik de collectie kunstgras waarbij de maaimachines uitgestald stonden, ze hebben hier in ieder geval wel gevoel voor humor dacht ik. En ik ontdekte dat er een type kunstgras is dat ze levensecht maken door naast groene sprieten ook gelige, gekrulde sprietjes mee te weven.

Kunstgras in de tuin? Nee dank je! Maar je kunt er wel leuke dingen mee doen.

Ah, daar was ze weer, de maaier was niet op voorraad, wilden we het showroommodel meenemen of een maaier bestellen? Ik dacht aan het gras dat hoognodig gemaaid moest worden in combinatie met lange levertijden - het showroommodel leek me prima, mag er dan wat van de prijs af? Er werd gebeld met de collega en ja, het mocht. Nu ging het meisje op zoek naar de doos. En de opvangbak want die zat niet aan de maaier, o ja - nu u het zegt...Meisje kwam met doos en grasmaaierspecialist terug. In sneltreinvaart vertelde hij het een en ander over de machine, aangezien hij daarbij alleen Arie aankeek, kon ik het niet laten om op te merken dat ík degene ben die het gras maait! Machine ging in de doos, handleiding ontbrak helaas maar ach - alles is op internet te vinden (waarvoor ging ik ook alweer naar de winkel?). 

We liepen een paar meter met de onhandig grote doos op het winkelwagentje. Zegt Arie ineens: "hoe laad je dat ding eigenlijk op? Zit er een snoer bij of zo? En waar is de accu eigenlijk...?" Het meest wezenlijke deel van de accumaaier bleek te ontbreken. In plaats van naar de kassa gingen we naar de klantenservice alwaar we de "grasmaaierspecialist" lieten bellen. Na nog eens een tijd wachten waarbij ik van ellende maar in de koopjeshoek dook en een boekje vond met 100 broodrecepten, kwam de beste man terug met een andere doos - de goede - mét accu en oplader én de handleiding. Hè hè, alles compleet, snel naar de kassa en naar huis - de accu opladen. 

Nu staat de maaier in de garage te glimmen. De accu is opgeladen. Alleen nog 'even' wachten tot het gras niet meer drassig is.