zondag 2 oktober 2016

Buitje voor het stof.

September, wat was je mooi!
Zon, buitje regen, zon, buitje regen, zon, REGEN! Oké, ik geef het op. Ik knip nog even een boeket herfstasters en dahlia's en ga naar binnen. De regen is zeer welkom, het is echt kurkdroog in de tuin. Nu zie ik op de buienradar dat de bui alweer een eind voorbij is en er zit nauwelijks vier millimeter in de regenmeter. Dat zet ook geen zoden aan de dijk. Komende week perioden met zon en meest droog, we zullen het ermee moeten doen. 

Rare vogel vliegt daar...
Toen ik vanmorgen bezig was in de tuin, vloog er een drone rond. Nog net niet boven onze tuin, maar irritant is dat zeg. dat gesnor van zo'n uit de kluiten gewassen mechanisch insect. En dan het idee dat ze vanuit zo'n ding kunnen filmen of fotograferen, vlieg op zeg! Volgens mij mag je je drone ook niet boven de bebouwde kom laten vliegen. 
Vrolijk werd ik wel toen ik een uur later een sliert vogels voorbij zag trekken, zwanen dacht ik eerst maar nee, de snavels waren lang en hadden een ronding aan het uiteinde: lepelaars! Echt gaaf om te zien. Ze trekken via Franse en Spaanse moerassen naar West-Afrika om te overwinteren. 


De herfstasters bloeien nu volop. Daar word ik ook vrolijk van, en de bijen en vlinders ook. Wil je lang van de tuin in bloei genieten, dan zijn deze planten onmisbaar. Als de meeste zomerbloeiers uitgebloeid zijn, staan de asters te stralen in de border, een heerlijk toetje. Ze zijn er in allerlei tinten van wit naar lila tot dieppaars, roze en magenta. En ook in allerlei maten, van soorten die niet hoger worden dan twintig centimeter tot soorten die bijna anderhalve meter hoog worden. Deze hoge jongens moeten wel een steuntje in de rug krijgen om niet om te vallen. Of knip voor de langste dag de stengels voor de helft terug; je krijgt zo een kortere meer bossige groei. Voor elke tuin is er dus wel een passende aster te vinden. De kleintjes groeien ook prima in een pot. Let wel op de bloeitijd want er zijn ook asters die in de zomer bloeien. 

Betje legt lekkere krieleitjes.
Nog even een kippen-update: het gaat heel goed met de dames! Ze zijn nu helemaal aan elkaar gewend. De tijdelijke, kleine ren heb ik opgeruimd zodat ze weer alle ruimte hebben om te scharrelen. En dan kan kleine Dotje ook niet meer zo makkelijk ontsnappen - we hadden haar al de bijnaam 'Houdini' gegeven. Vanaf de kleine ren kon ze namelijk naar de rand van de grote ren vliegen en vandaar...juist, lekker op stap gaan. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik vind het leuk te weten wat je van mijn blog vindt, schrijf gerust een berichtje.