Herfstbabbeltje

Een verdwaalde kippenveer

Nadat er afgelopen week de (hoog-)nodige regen viel, was het in het weekend weer genieten van een heerlijk herfstzonnetje, al bleek wel dat je daarvoor op de goede tijd op de goede plek moest zijn want er kwamen ook nogal wat mistberichten voorbij. Maar hier in Hof van Jaantje scheen de zon en daar hebben we natuurlijk van genoten. De grond is hier en daar kleddernat maar toch lukte het om een serie bloembollen de grond in te krijgen. Eerst een stukje wieden en dan op de knietjes kuiltjes maken tussen de vaste planten en daar de bollen in laten rollen. Voorbereiding voor een fleurig voorjaar. 

Af en toe fladderde er een verdwaald koolwitje voorbij, op zoek naar wat nectar. In de pluktuin bloeien vooral de dahlia's nog volop en daar zijn de hommels heel blij mee. 

Dit hommeltje met zijn mooie bontkraagje deed zich te goed aan de nectar van Verbena bonariensis (ijzerhard). Met zijn roltong als rietje slurpte hij de longdrink-bloemen leeg. 

Het laag-bij-de-grond-werk afgewisseld met wat rek en strek oefeningen in de vorm van appels plukken.
Sappige sneeuwwitje-appel en glimmen dat ze doen als je ze poetst. 

De laatste druiven geoogst, heerlijk zoet. 

Nog nooit zaten er zoveel vijgen aan de boom en ook nog nooit werden ze zo groot, jammer genoeg rijpten ze niet. Ik zal de ladder op moeten om deze onrijpe vijgen te plukken zodat alle energie van de boom naar het vormen van nieuwe vijgen gaat. Wie weet kunnen we volgend jaar wél rijpe vijgen oogsten? 

Lekker verse bieten en tot mijn verrassing was de rucola weer gaan groeien, nadat de rupsen de plantjes kaal geknaagd hadden. Lekker pittig door de sla (de rucola, niet de rupsen!)