Leeghalen, losmaken, afdekken.

Dag dahlia, tot volgend jaar.

Na alle nattigheid was het gelukkig een paar dagen droog afgelopen week zodat de tuin weer redelijk begaanbaar is. De nachten komen tegen het vriespunt dus hoog tijd om de dahlia's te rooien. In de grond laten is in de natte, Zeeuwse klei geen optie. Het risico dat ze bevriezen en/of rotten is te groot. Het loof tot zo'n 10 à 15 cm boven de knol afgeknipt en dan met de spitriek de trossen knollen uit de grond gehaald. Met zo min mogelijk grond (en wormen) moeten ze nu wat opdrogen om schimmelvorming te voorkomen, en daarna gaan ze in een laag zaagsel op de garagezolder overwinteren. 

Bij het rooien van de dahlia's kon ik constateren dat het toevoegen van lavameel heeft geholpen: veel en veel minder heermoes, hoera! (lees: rode aarde en dropveters) Hier en daar nog wel wat wortels tegen gekomen, vooral aan de randen van de border, maar ook heel wat dode wortels. Het kan dus echt, op een milieuvriendelijke manier van dit verschrikkelijke onkruid afkomen of het in ieder geval terug dringen. Na het rooien van de dahlia's de grond los gemaakt met de drietand en daarna afgedekt met een dikke laag kastanjeblad. Een lekker dekentje voor de grond in de winter. Zo heeft onkruid minder kans en het voedt de bodem en de diertjes die er wonen en hun nuttige werk doen. De aarde bedekken wordt ook wel 'mulchen' genoemd en daar schreef ik eerder dit blog over: onder een dekentje.

Het deel van de pluktuin waar de dahlia's stonden, met winterdekbed.

Tsja, wat is nu onder of boven? Het maakt
bij deze knolletjes gelukkig niet uit hoe je ze
in de grond stopt. 

Dahliaknollen er uit, winterakoniet-knolletjes er in. Omdat ze zo vrolijk bloeien in de winter: knalgeel met een groen kraagje in een dan nog kale tuin. Ik heb ze dan ook op een plek geplant die ik vanuit huis kan zien, bij de vijver. Voor het planten moesten deze knolletjes een  paar uur in water staan, dan ontkiemen ze beter. Ik las op de site Neerlands Tuin dat het wel een paar jaar kan duren voordat ze echt lekker aan de groei gaan, beetje geduld hebben dus met deze winterzonnetjes. Het zijn de laatste knolletjes die ik nog moest planten van de bollen/knollenbestelling van dit jaar. weer een klusje geklaard. 

Bosje zonnebloemen opgehangen voor de vogels.
Ze mogen van mij knoeien met hun eten, zaaien ze gelijk nieuwe zonnebloemen in de pluktuin. 

Zaadhoofd van de zonnebloem. Het was een donkerrode bloem, grappig dat deze dan ook donkere, zwarte zaden heeft.